Прыметы гутарковага стылю вызначаюцца
ўмовамі яго ўжывання. Гутарковы стыль характарызуецца рухомасцю моўных
сродкаў, у ім выкарыстоўваюцца і нелітаратурныя моўныя адзінкі:
прастамоўная лексіка, дыялектызмы, прафесіяналізмы, жарганізмы.
Гутарковы стыль індывідуалізавапы, гэта збліжае яго з публіцыстычным і
стылем мастацкай літаратуры, выразна адрознівае ад нейтральных
афіцыйна-дзелавога і навуковага.
Для кніжных стыляў характэрна маналагічная мова, для
гутарковага—дыялагічная. У гутарковым стылі (яго вуснай разнавіднасці)
вялікую ролю адыгрываюць жэсты, міміка, поза, інтанацыя. «У дыялогу,—
пісаў Л. У. Шчэрба,— г. зн. пры кароткіх рэпліках, сітуацыя, жэст, выраз
твару, інтанацыя — усё гэта так памагае ўзаемаразуменню, што словы і іх
формы перастаюць адыгрываць істотную ролю ў гэтым працэсе... Таму
ніякія адступленні ад нормы не страшныя ў гутарковай мове; іх ніхто не
заўважае — ні той, хто гаворыць, ні той, хто слухае. У маналагічнай мове
яны недапушчальныя» 3.
Il a regardé un beau film. Nous avons dessiné un bouquet de roses. Elle n'a pas acheté ces timbres. J'ai donné de la viande à mon chien. Nous avons préparé un cadeau pour son anniversaire. Est-ce que vous avez trouvé vos trousse? IIs ont visité ce musée. As-tu cherché ton chat? Elle a mangé sa soupe. Est-ce que vous avez fermé la porte?
Dois, peux, peux, doit, devons, pouvons, pouvez, doivent, peuvent
Je suis engagé dans amis cyclistes. J'aime l'athlétisme.
А какой это класс?
а то я в 6ом