Отан дегеніміз не? Отан сөзі - әр адамның жанына жақын, жүрегіне жылы тиер сөз...
Менің туған жерім – Қазақстан Республикасы. Бұл – бай тарихпен, көне мәдениетпен және ерекше табиғатпен ұлы мемлекет. Осы тамаша табиғат-ай! Бурабайдың қатты қарағайлары, тың жердің алтын егіндері, Ұлы даланың ақшыл бетегесі – барлық менің Қазақстаным. Менiң Қазақстаным - ел ыстық қалаулы сонымен аяулы, маңызды, асыл. Ғасырлар көп оның жауларынан қоныстандырып, меңгерiп, қорғал қалылу және бүгiн өмiршең бiзге мұраға тапсырылу үшiн бабаларымыздарға керек болды. Еңбек, тер және қандар, қуаныш және бейнеттер неше өткен ұрпақтар үлесiне тидi. Жоңғарлармен соғыстар, патшалықтың қиын кезеңі, Ұлы Отан соғысы – қазақ халқы көп қайғыларды көзі көрді.
Әр Қазақстанның азаматы айрықша күнін есте сақтады және онымен мақтанады. 1991 ж. 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының мемлекеттік саяси тәуелсіздігі туралы конституциялық заң қабылданды. Осы жылда біздің тәуелсіздігімізге 21 жыл орындалды. Сөз жоқ, Қазақстан халқы үшін ұлы күн. Бұл барлық еңбекқорлықтың, халықтардың достықтың нәтижесі.
Қазіргі Қазақстан – егемен, демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет. Әрине, бізге қайда ұмтылу бар. Ғылымды даму, ауылдарды демесу, жемқорлықты жою керек. Бірақ барлық Қазақстан жетістіктері алда болады. Мен сенемін.
Біздің елбасымыз – Н.Ә.Назарбаев, дана адам, шебер саясатшы, нағыз отаншыл. Ол – Ата Заңның гаранты. Біздің Ата Заңымыз – негізгі тәуелсіздіктің нышандарының бірі. Қазақстанда өз мемлекеттік рәміздері бар. Олар: ту, елтаңба, әнұран. Олар егемендікті, бостандықты, дәстүрлерді, тәуелсіздікті көрсетеді. Тәуелсіздік – бұл бүгінгі өмір ғана емес, сонымен қатар, ертеңгі өміріміз - Қазақстанның болашағы, оның мүмкіндіктері мен мақсаттары. Тәуелсіз болу – өз тағдырына жауап беру деген сөз.
Ақыр соңында, әр Қазақстан Республикасының азаматы не істеу керек? Ол мемлекеттік тілін білу, барлық халықтардың дәстүрлерін құрметтеу, өз Отанды қорғау керек. Себебі Қазақстан – біздің ортақ үйіміз, біздің Отанымыз.
Менің саяхатым.
Бұл менің алғашқы саяхатым. Бір қуанатыным жалғыз емеспін. Әпкем де бар қасымда. Бағытымыз Көкшетау. Әсем Көкшені бұрын тек кітаптан оқысақ, енді көзімізбен көріп, тамашалаймыз. Саяхатшылар тобында он адам. Бәрі біздің мектептің оқушылары. Бізге бәрі қызық. Поезда бәріміз бір вагонда болдық. Бірге тамақтандық. Бір тәулік жүрдік. Поездан автобусқа отырып демалыс орнына да жеттік. Осылай, менің саяхатымның бұл басы, жалғасы ертең басталады.
Тіл туралы әңгіме қозғалса мазам қашады. Ондай әңгімені тіпті көтеріп қажеті жоқ еді. Мен тілдің кешегі күнін ойласам, тып-тыныш, қазақ тілі, орыс тілі, қытай, ағылшын, француз тілдері болсын, өмірде бәрінің өз орны, өзіндік мәні болды. Кімге қай тіл керек үйренді, қажетіне қолданды. Тілдер арасында кеше ешқандай талас болмады. Онан қазақ тілінің мерейін үстем етеміз, мемлекеттік тіл болады,- деп сайрадық, міне онан бері қаншама жыл өтті. Бұл, қазақ тілінің кешегі өмірі. Бүгін, тілге көз қарас тағы өзгерді. Тіліміздің мерейі өзге тілдерден үстем боларлық халге жететін шамасы жоқ. Бұл, шындық. Ал, ертеңі туралы ойлау одан да қорқынышты. Менімше, кімге қандай тіл ұнайды, қандай бір заң шықса да, әркім өз жүрегінің таңдауын қалайды. Тіліміздің ертеңін уақыт көрсетеді.
Ответ:
Орфаэпия деген сөздердің дұрыс айтылуы
Объяснение:
