Прыгожыя поля летам. Усё становіцца яркім, маляўнічым. Вакол цябе цудоўныя дрэвы, упрыгожаны зялёнымі з малохитовым адценнем. Калі азірнуцца і псмотреть наверх, то можна заўважыць блакітнае неба з празрыстымі аблокамі, якія павольна ляцяць удалячынь. Але, вядома ўсё б не было такім яркім калі б не залацістае сонейка. Менавіта яно здраджвае жвавасць ўсяго.
Как-то так! ^^ Прости за ошибки, если я допустила...
Правильно -----------------------------
Кожнае імгненне вакол нас адбываецца нешта дзіўнае і незвычайнае, але чым старэй мы становімся, тым складаней ўразіць нас і расчуліць. Калі ты яшчэ зусім дзіця, табе здаецца, што свет вакол поўны цудаў і самая простая дробязь, на прыкладзе прыгожага жука або рознакаляровай вясёлкі, здольная выклікаць у нас цэлую буру захопленых эмоцый. Паступова, з часам гэта праходзіць, мы змяняемся і цуды кудысьці знікаюць. Ці не? Можа быць дастаткова проста азірнуцца вакол, каб зразумець, што дзіўныя рэчы падпільноўваюць на кожным кроку.
Радуйся жыццю, наслаждайся кожнай хвілінай яе - бо задавальнення канчаюцца раней, чым жыццё.
простыя цуды
Свет вялікі і бязмежны, поўны цудаў і загадак. Кожны дзень вынаходзіцца нешта новае, здольнае палегчыць жыццё сучаснага чалавека: кампутары, тэлефоны, бытавая тэхніка. Навука не стаіць на месцы і калі б можна было паказаць самы звычайны мабільны тэлефон з сэнсарным экранам людзям з ХIX стагоддзя, гэта быў бы вялізны фурор і замяшанне, а мы зусім да гэтага прывыклі і не ўспрымаем як нешта дзіўнае.
А калі трэба дабрацца за акіян, бо можна проста купіць білет на самалёт і праз некалькі гадзін Вы ўжо там. Вы ляціце скрозь аблокі, зямля знаходзіцца ў тысячах метраў пад Вамі, а вы проста глядзіце ў акенца, чытаеце кнігу або зусім спіце, не заўважаючы нічога.
Варта проста выйсці на вуліцу і паглядзець пад ногі, напрыклад, той жа мурашнік - цэлы маленькі свет, які жыве па сваіх правілах і мае сваю іерархію, пры гэтым цалкам не падпарадкоўваючыся чалавечым законам. Кожны заняты сваёй справай і мае сваю місію. Істота памерам з пазногаць ведае аб сваім маленькім прызначэнні і строга варта яму. Ці гэта не дзіўна?
Людзі, як крыніцы чарадзейства
Больш уважліва прыгледзьцеся да сваіх знаёмых і блізкім. Вашы бабуля і дзядуля сустрэліся і пазнаёміліся вельмі даўно, пражылі доўгае жыццё і да гэтага часу разам і любяць адзін аднаго - гэта іх асабістая маленькі цуд. Калі б шмат гадоў таму яны не сустрэліся, сярод тысячы іншых людзей, то, магчыма, Вас бы і на свеце не было, але яны сустрэліся і пранеслі сваю любоў скрозь доўгую і не заўсёды лёгкую і бесклапотнае жыццё, вынікам якой атрымаліся Вы.
Любіць - значыць бачыць цуд, нябачнае для іншых.
Усё вельмі проста - цуды прыходзяць толькі да тых, хто верыць у іх і здольны разглядзець у уяўных штодзённымі падзеях.
Расшчодрыцца
распагоджвацца
узгорак
расмяжоуваць
растлумачыть
бесклапотны
узгор,е
расдобрыцца
узбярэжжа
на беларусскай мове
