<span>Ціха трапечуцца лісці зялёныя, з ветрыкам мову вядуць; вішні, узняўшыся белай каронаю, быццам дзяўчаты, цвітуць. 2. Над рэчкай высокай сцяной стаяць стромкія хвоі з лахматымі, белымі ад інею шапкамі; шырока развесілі сваё галлё волаты-дубы; блішчаць ледзянымі пацеркамі пышныя бярэзіны, сабраўшыся ў купку.3 </span><span>Надвор'е было няўстойлівае: неба час
ад часу </span><span>зацягвалася хмарамі,
імжыў дождж, затым
зноў выблісквала сонца.4. </span>Праз туман разгледзеўся цяпер я: над палянай жоўкне поўны месяц. 5 <span>У вас валасы дужа мяккія -
такія звычайна ў жанчын бываюць.6 </span><span>Стракозы ляталі над травой, у паветры таўкліся камары, воблакі павольна
плылі ў вышыні і знікалі – усё гэта прадказвала цёплыя дні.</span>