Аднойчы я ішоў са школы і ўбачыў маленькага шчанятка. Ён выглядаў бездапаможным і замерзлым, быў вельмі галодным і брудны. Мне яго стала шкада. Я падабраў гэтага малога і панёс дадому. Калі я прыйшоў дадому першым жа справай адразу спытаў у бацькоў, ці можна мне ўзяць яго ў нашу сям'ю. Яны з забеспячэннем пагадзіліся, але што б за ім добра даглядаў. І я хутка пабег яго карміць, памыў яго, і назваў Тузікам. Тузіку спадабалася як я яго назваў. Тузік радасна цяўкнуў адказ на яго мянушку і заматляў хвастом. Калі Тузік падрос мне можна было яго выгульваць я кожны дзень выводзіў яго гуляць. Мы з Тузікаў сталі самымі вернымі і лепшымі сябрамі.
Ябл-корань,ынь-суффикс к-2 суффикс,а-канчатак
Вадзяник-зялены.пугает всех и ненавидит
1 Аднародныя дзейники: Ваня и тата <u>прыбирали</u> у кватэры. Бацьки и дзеци <u>зграбали</u> сухое лисце.
2. Аднародныя выказники: <u>Месяц</u> свециць,але не грэе. <u>Мама</u> прыгатавала абед,а потым павяла дачушку у заапарк.
3. Аднародныя даданыя члены сказа: Пасля удалага палявання лиса циха и нерухома <u>ляжала</u> у нары. Зайка <u>ласавауся</u> морквай и капустай.