Мен өзиме керекті кітапты табу үшін кітапханаға бардым.Кір жуу - Айша ушин улкен миндет.Анар болган жайды баяндау ушин ортаға шыкты.
Сәр-сен-бі-3 буын жінішке сөз
с-дауыссыз,қатаң.
ә-дауысты,жінішке,езулік,ашық.
р-дауыссыз,үнді.
с-дауыссыз,катаң.
е-дауысты,жінішке,езулік,ашық.
н-дауыссыз,үнді.
б-дауыссыз,ұяң.
і-дауысты, жінішке,езулік,қысаң.
___________
8 әріп,8 дыбыс
Көкшенің-жалғау-ілік септік.
Зат есім.сұрақ-ненің?негізгі,дара,деректі,жалқы.
Аңшылық<span> – </span>түз жануарларын аулау кәсібі.[1]<span> Қазіргі</span>Қазақстан<span> жерінде адамдар аңшылықпен ежелгі палеолит дәуірінен айналысқан. Мысалы, </span>Үшбұлақ<span>қойнауында (Қаратау қаласының солтүстік-батыс жағында 36 км жерде) </span>мустье<span> дәуірінде өмір сүрген аңшылардың шағын топтарының қысқа мерзімді тұрақтарының ізі сақталған. Ондай тұрақтар </span>суатқакелетін аңдарды (бизон, бұғы, киік, жылқы<span>) аңдуға қолайлы бұлақ түбіне салынған. Соңғы </span>палеолит<span>дәуірінде ірі жануарларды аулау, адам қорегінің басты негізі болды. Мысалы, адамдар </span>Жайық өзенінің<span>бойынан мамонттар мен жүндес </span>мүйізтұмсықтарды<span>аулап, олардың сүйектерінен әр түрлі </span>кескіштер,қырғыштар<span>, </span>найзалар<span> мен </span>сүңгілердің<span> ұштары,</span>шанышқылар<span>, лақтырылатын </span>найзалар, сүйек инелер, біздер жасаған. Сонымен қатар адамдар аң терісінен киім тігуді де үйренген. Аң аулау дәстүрлері мен тәжірибелері ұрпақтан-ұрпаққа жалғасып, аң аулау шаруашылығы дамыған. Соған байланысты қазақтар арасында аңшылықты жақсы меңгерген мамандар – аңшы (аңды аулаушы<span>), аңкөс (аң аулаудың сырларын жетік меңгерген аңшы), </span>құсбегі<span> (қырандарды түрге, топқа жақсы ажырататын), </span>бүркітші<span> (бүркітті баптай алатын) және қағушы (бүркітшілерге қолғанат болатын) пайда болды. Олар аң аулаудың айла-шарғыларын (ор қазып, ұшпалардан ұшырып, қарға омбылатып аулау, </span>тасқақпанмен<span>, </span>тормен<span>, </span>құмқақпанмен<span>, </span>тұзақпен<span> ұстау, құспен, итпен қуу, түтін,</span>жемтік<span> салу, мұзға отырғызу, т.б.) жетік меңгерген. Аңшылық мақсатына қарай кәсіптік, спорттық-әуесқойлық және ғылыми болып бөлінеді. Кәсіптік аңшылықтың мақсаты – аңдар мен құстардан ет, тері, мамық, </span>қауырсын<span>, мүйіз, т.б. өнімдерін алу. Өнімнің сапасы аңның түлеуіне, балалау мерзіміне байланысты белгіленеді. Спорттық-әуесқойлық аңшылық аңдар мен құстарды белгілі тәртіппен аулап, табиғат саясында дем алу. Әуесқой аңшыға мемлекет тарапынан шек қойылады. Ғылыми аңшылықтың құрамына: аң шаруашылығының экономикасы, кәсіптік аңдар мен құстардың </span>биологиялық<span> ерекшеліктерін зерттеу, олардың сан мөлшерін көбейту, алынатын өнімді арттыру және сапасын жақсарту, аң аулау әдістерін, құралдарын жетілдіру мәселелері жатады. </span>[2]
Жасынан жыраулығымен елге танылған. Жамбыл aқын “Менің пірім – Сүйінбай, сөз сөйлемен сыйынбай” деп оны ұстаз тұтқан. Aрғы атасы Күсеп Жиенқұлұлы (1701 – 1791) жауынгер ақын, жыршы, күйші, қобызшы болған. “Өтеген батыр” жырын шығарып, “Мың бір түн”, “Шаһнама”, “Көроғлы”, “Тотының тоқсан тарауы” дастандарын жырлаған. Күсептің үлкен ұлдары Жаңбыршы мен Жаманақ қазақ арасына жыршы, қобызшы, күйшілігімен белгілі болса, кенже баласы Арон (1750 – 1835] жастайынан өткірлігімен, мәмілегер шешендігімен ел аузына іліккен. Атадан балаға жалғасқан ақындық, шешендік өнер Сүйінбайға дарыған. Сүйінбайдың өзінен үлкен Жаманшал, Жұмық деген ағалары, Оспан атты інісі сыншыл, бірқақпай өлеңдерімен ауыл арасына танылған. Бұл жөнінде Жаманшал Сүйінбайға: “Отбасында мен жүйрікпін, шаршы топта сен жүйріксің” дейді екен.