Мен демалыс кезінде әрдайым ата-əжемнің үйіне барамын.Мен ауылға келген де əжем құрт істейді,ал біз осы кез де атам екеуміз жылқының үстіне мініп жайлауға кетеміз ал келген кез де əжем бізді күтіп шай құйып қояды.Осылай менің демалысым өтеді.
Біз Бәйтерекке барамыз.
Бәйтерекке баспалдақпен көтерілеміз.
Менің мектебімде бейнекамера бар.
Мектепье күзетші ағай бар.
Күзетші ағай бөтен адамдарды кіргізбейді.
Мен үйірмеге қатысамын.
Саша футбол ойнайды.
Алайда куздин салкын леби сезиледи
Театр– сахналық өнердің өмір көріністерін драмалық әрекет арқылы көрермендердің көз алдында актерлер күшімен бейнелейтін бір түрі; ойын-сауық немесе спектакль; түрлі сахналық ойын-сауықтар, сонымен қатар жалпы мәдени шаралар өткізілетін орын-жай.
Театрдың тарихи жағынан қалыптасып, даму, өсіп-өркендеу жолы әрбір ұлттың, әр халықтың өмір-тұрмысымен, олардың жалпы тарихымен және тұрлаулы мәдениетімен тығыз байланысты. Басқа өнер түрлері сияқты театр өнері де қоғамдық ой-сананың негізгі бір формасы болып табылады.
Театр әдетте өз заманының озық идеяларын бойына сіңіре отырып, ізгілік мұраттарын паш еткенде, ең бастысы адамның өмірлік және рухани ой-мақсаттары мен оның күрделі ішкі жан дүниесін терең де шынайы ашып бейнелегенде ғана ол өзінің жоғары көркемдік сатысына көтерілумен қатар қоғамдық-әлеум. міндеттерін орындай алады. Театрдың да өнердің өзге салалары секілді өзіне тән ерекшеліктері бар. Ол – әдебиет<span>, </span>музыка<span>, </span>кескіндеме<span>, </span>архитектура<span>, </span>би<span> және </span>кинематографияның<span> мәнерлі амал-тәсілдерін бойына жинақтаған синтездік </span>өнер<span>. Мұның өзі сахна мен көрермендердің рухани ой-сезім күйлерінің бір-бірімен өзара ұштасуын, оған қоса спектакльді жасаушылар мен көпшілік қауымның арасындағы жалпы мақсаттың ортақ болып, бір арнадан шығуын талап етеді.</span>
Менің ойым қазіргі сəн туралы жақсысы да жаманы да бар.Жаманына келсек қазіргі сəнде мүлде қысқа киеді.Уятсыз
