Бұрыннан бері қазақ еліміз барлық жерде əңгімені сәлемдесуден бастаған. Сəлемдесуді қазақ халқының тағы быр салт- дәстүріне жатқызуға болады. Қазіргі кезде де адамдар бір бірімен сəлемдесып хал жағдайларын сұрасып тұрады. Осы бір сəлемдесудің арқасында адамдардың арасындағы қарым қатынастары да нығая түседі. Сондықтанда ата аналарымыз да бізге үйретып отырады үлкенімен де кішісімен де əрқашан сəлемдесу керек деп.
Бақыт деген не?" және "Бақыттың бар мәні неде жатыр?". Ұстап алуға соншалықты құмартатын, иеленгіміз келіп жүрген көзге көрінбейтін елес секілді, бірақ сол уақытында, баянсыз екендігі анық ұғынылатын... Бақыт артынан қуа отырған күннің өзінде өздері үшін бақыттың не болып табылатындығын білмейді. Жай ғана сөз, жай ғана секунд, минуттар мен сағаттар.
шынайы бақыт деген - өз арман-тілектерінің ақиқат өмірде жүзеге асуы.
Қарлығаш.
Қарлығаш аспан көгінде тамаша ұшқыш болып саналады.Қарлығаш онша үлкен емес,ауыл аймақтарды мекен ететін құс.Дауысы онша қатты емес,оның өз әні бар.Оның әні құлаққа жағымды..Қарлығаш өте әдемі құс.Қарлығаш әдемліктің символы.Қазақ баласы қарлығаштың ұясын бұзбайды.Қарлығаш адамның досы ,жанашыры.Адамдар үй салуды да қарлығаштан үйренген.
Үстінен шапан,шекпенін шешпеген. Жау келсе сауыт киіп, ұрандаған. Қыстыңгүні суықта тонын киіп тоңбаған. Басына тымақ киіп суықтан қорғанған. Тақия киіп ыстықтан қорғанған бабаларым не киюді қашанда біліп жүрген.