<span>Арыстан мен тышқан</span>
<span>Ұйықтапты бір арыстан айдалада, </span>
<span>Тыныштық алу үшін сай-панада. </span>
<span>Үстіне арыстанның ойнақтапты</span>
<span>Бір тышқан іннен шығып сол арада. </span>
<span>Тышқан жүр сейіл құрып, ойнақ салып, </span>
<span>Бір уақыт жүгіріпті басқа барып. </span>
<span>Арыстан өлтіруге айналыпты, </span>
<span>Басын басқан тышқанды ұстап алып. </span>
<span>Жалынды сонда тышқан: «Өлтірме!» – деп, </span>
<span>«Ағатай, маған зиян келтірме», – деп, </span>
<span>«Бір қайтар менен-дағы бір жақсылық, </span>
<span>Азат қыл, байқамадым, өлтірме», – деп. </span>
<span>Арыстан күліп айтты: «Сорлы тышқан!</span>
<span>Не жақсылық қайтады сен байғұстан? </span>
<span>Дүниеде саған қалған күнім құрсын, </span>
<span>Күшің кем жұдырықтай шымшық құстан. </span>
<span>Жатасың қорыққаныңнан қазып жерді, </span>
<span>Күлдірдің болмасты айтып мендей ерді. </span>
<span>Күлдіріп көңіл ашқан ақың үшін, </span>
<span>Азат қылдым», – деді де, қоя берді. </span>
<span>Бір күні арыстаным торға түсті, </span>
<span>Үзем деп, ақырып, тулап, салды күшті. </span>
<span>Оралып шырматылды, шықпастай боп, </span>
<span>Басына құдай берді мұндай істі. </span>
<span>Күн қайда құтылатын торды бұзып, </span>
<span>Бақырып ызаланды жерді сүзіп, </span>
<span>Даусын танып, баяғы тышқан келіп, </span>
<span>Құтқарды торды қиып, тістеп үзіп.</span>
Жиі біз арасында үнемі скитываются және өзін-өзі таба алмайтын адамдарды көруге болады. Бұл адамдар ең бақытсыз көрінеді. Бұл адамға жетіспейді ме? Неге ол толық бақытты бола алмайды және өмірге қуануды бастау мүмкін емес еді? Адамға толық өмірді ләззат алуға не кедергі? Айта кету керек, кейде адамдар бақытты болу үшін жай ғана жеңіл болмыс пен өмір сүру жеткіліксіз тыныш және ешқандай қиындықсыз екенін ұмытады. Адам сын-қатер, өзін көрсету және өзінің табыстылығын бекіту мүмкіндігі қажет. Ол үшін адамға еңбек керек.
вроде так но нечего не могу обещать!
Шуақты көктем
Шуақты көктемді табиғатта тіршілік иесінің бәрі тағаттана күтеді десем, артық айтпаспын. Себебі көктем келісімен, табиғат ана қысқы ұйқысынан оянып, жер жүзі құлпыра түседі. Жылы жақтан құстар қайтып, "көктем келді" бір - бірімен жарыса, жар салады. Жердің бетіндегі қар еріп, алғашқы бәйшешектер шыға бастайды. Сәлден соң ағаштар бүршік жарып, олар кейіннен жапыраққа айналады. Осылайша табиғатқа жан бітіп, жанданғандай күй кешеді.
Наурыз мейрамынан соң, күн мен түн теңеліп болып, енді гәрі күн ұзара түседі.
Көктем мезгілі басқа жыл мезгілдеріне қарағанда осынымен ерекшеленеді.
Әдепті болу. Әдеп-қалыптасқан ұлттық мәдениеттің белгісі. Игі әдеттен әдет-ғұрып қалыптасып, одан әдеп пайда болады . «Әдеппен сөйлеп әдеттен» деп, халық сөйлеу мәдениетін талап етеді. «Әдепті бала –арлы бала, әдепсіз бала-сорлы бала» деп, халық әдепсіздікті қатты сынайды. «Көп сөйлеп созбайын, әдептен озбайын » деп , Абай дана көп сөйлеудің өзі әдепсіздік екенін ашық айтады. Мінез әдебі, жүріс-тұрыс әдебі, өнер әдебі, іс-әрекет әдебі, шығармашылық әдеп ұлттық тұлғаның ішкі және сыртқы тұлғаның мәдениетін көрсетеді. Жалпы ұлттық әдеп- ғасырлар бойы қалыптасқан мәдени құндылық болып табылады. Әдепті болу, яғни мәдениетті болу әрбір тұлғаның ұлттық борышы.
Менын устазым мактанышым
менын устазым ардагым
курметтеимын аркашан
екыншы анам устазым
