У аповесці Івана Навуменкі некалькі герояў: Яша Яскавец, Аркадзь Панядзелак, Алёша Тарабан, а таксама Змітрок Калашкан, Алесь Бахілка, іншыя хлопчыкі са Слабодкі, з аднаго боку; Косця Кветка і яго сябры з Першамайскай вуліцы, з другога. Паміж імі па ініцыятыве Алёшы Тарабана ідзе вайна за Цітаву копанку. Непаразуменні паміж вуліцамі заканчваюцца перамогай Першамайкі, вуліцы, сярод дзяцей якой была моцная дружба, цікавыя гульні, не менш цікавыя карысныя справы, якія добраахвотна арганізавала Першамайка пад камандай белагаловага Косці Кветкі.
Навуменкаўскія героі яшчэ дзеці: вучацца ў першым і другім класах і жыццё сваё вывяраюць у дзіцячых гульнях, у тым ліку і ў вайне за Цітаву копанку.
Цэнтральны герой аповесці Яша Яскавец - хлопчык, увесь воблік якога створаны мастаком у сукупнасці розных рыс яго характару: душэўнай цеплыні, чэснасці, пранікнёнасці ў сутнасць справы - адным словам, увесь характар раскрыты ў яго шматграннасці, той прасветленай яснасці, якая пранізвае яго воблік.
Яша Яскавец з "прыдуркаватым" Пепам пасе кароў, клапоціцца пра сваю Рагулю, бавіць час у гульнях з сябраміравеснікамі. Калі ж Яша застаецца сам на сам, тут ён у палоне сваіх думак, сваёй дзіцячай мары. А мара яго была цікавая, пра яе хлопчык думаў усю зіму, як бы яму "праскакаць верхам на кані па вуліцы, каб яго ўбачыла настаўніца Марыя Рыгораўна ці Ліза". Пазней стане вядома, што дзіцячая мара Яшы здзейснілася: "У той вечар ён скакаў на кані. Ён ляцеў услед за белагаловым Косцем і бачыў, што Марыя Рыгораўна стаяла ля сваіх веснічак".
Праз кароткую, але досыць гаваркую заўвагу-характарыстыку намаляваны вобраз "самага дужага на іхняй вуліцы жылістага, рудога Алёшы, якога ўсе баяцца". Сказанае пра Алёшу Трабана не раз паўторыцца ў аповесці, але абавязкова ў звязку з канкрэтнымі абставінамі.
Да тоби надо в блоху превратится щоб вони тобi не заметили
Мене сам св'ятий Миколай з небесноi глини злипiв!
<span> Появление "Стихотворений в прозе" в печати было результатом настойчивых просьб к Тургеневу со стороны редактора "Вестника Европы" М.М.Стасюлевича, посетившего писателя в Буживале 31 июля (12 августа) 1882 г. Стасюлевич рассказывал об этой встрече: "В то время Иван Сергеевич был уже серьёзно болен, я приехал его навестить и сказал ему, что в английских газетах прочитал приятное известие, будто Тургенев дописывает большой роман. Тургенев отрицал этот слух, "хотите, я докажу, что это не так". Затем он наклонился и достал из бокового ящика письменного стола портфель, откуда вынул большую пачку написанных листков различного формата и цвета. На выражение моего удивления: что это такое может быть? – он объяснил, что это вроде того, что художники называют эскизами, этюдами с натуры, которыми они потом пользуются, когда пишут большую картину. Точно так же и Тургенев, при всяком выдающемся случае, под живыми впечатлением факта или блеснувшей мысли, писал на первом попавшемся клочке бумаги и складывал все в портфель".</span>
1. Празднование свадьбы Людмилы и Руслана
2. Два предсказание Баяна
3. Похищение Людмилы
4. Встреча Руслана с добрым волшебником Финном и предсказание о победе над Черномором
5. История Финна
6. Встреча Фарлафа с Наиной (Наина хочет отомстить Финну и тем самым помочь Фарлафу)
7. Встреча и победа Руслана над Головой
8. Голова рассказывает историю двух братьев и отдает Руслану меч
9. Появление в замке Наины Ратмира и Руслана (а он очарован красотой Гориславы)
10. Спасение витязей Финном, возращение Ратмира к Гореславе и продолжение поисков Руслана
11. вызов на бой и победа Руслана над Черномором.
12. Похищение Людмилы Фарлафом с помощью Наины (он же привез ее в Киев, но не смог вывести из волшебного сна)