<span>1) Указ о престолонаследии - отменял переход трона по старшинству и предполагал назначение государем преемника при жизни; петр не успел назначить преемника </span>
<span>2) в пользу Екатерины</span>
Ответ: В экономике либералы выступали за свободу предпринимательства и отказ от всякого вмешательства государства в дела частных предпринимателей.
В политике либералы отстаивали права личности, считали, что можно делать всё, что не запрещено законом.
Вобраз князя Вітаўта не мог не адбіцца і ў народнай памяці. Апошнім часам у друку з’явіліся публікацыі, якія закраналі тэму народнай памяці пра Вітаўта: у артыкулах «Беларусы ведалі сваіх герояў»[1] Э. Зайкоўскага і «Образ князя Витовта в народной культуре белорусов»[2]Ю. Гурскай.<span>Жыццё Вітаўта ў чымсьці нагадвае жыццёвы шлях полацкага князя Усяслава Брачыславіча (блізу 1029 — 1101 гг.) Абодва князі дамагліся найбольшага ўздыму для сваёй дзяржавы, уладарылі доўгі час, абодвух лёс вымушаў уцякаць з айчыны, пакідаць пасад, а потым зноў узносіў на вяршыню славы. Адзін з іх нарадзіўся ад «валхвавання», а другі быў сынам вайдэлоткі Біруты. Усяслаў і Вітаўт ёсць самымі вядомымі гаспадарамі ў гісторыі Беларусі. Абодва пакінулі след у літаратурнай спадчыне: Усяслаў — у «Слове пра паход Ігаравы»; Вітаўт — у «Пахвале Вітаўту», «Песні пра зубра» М. Гусоўскага, «Прускай вайне» Я. Вісліцкага. Народная памяць таксама захавала вобразы князёў: лічыцца, што Усяслаў быў апісаны ў быліне пра Вольха Усяславіча. А Вітаўт? Пра Вітаўта захаваліся легенды і паданні, і, як трапна заўважыў Э. Зайкоўскі, па колькасці прысвечаных Вітаўту тапонімаў ён бясспрэчна стаіць на першым месце сярод асобаў беларускай гісторыі[3]. У паданнях вялікі князь літоўскі вядомы пад імёнамі Вітаўт, Віт, Віток, Вітыўт, Вітоўт, Вытыў, Вітольд, Вітулт, Вітэлт. Дык як жа ўспрымала насельніцтва князя Вітаўта, які след ён пакінуў у памяці народу? На гэтыя пытанні мы і паспрабуем адказаць у нашым артыкуле.</span>
<span>Александр Ярославич ( Невский ) стал новгородским князем в 15 лет, и уже 19 лет победил шведов на берегу Невы (1240 г. Невская битва) где его назвали « Храбрый» , а потом уже «Невским». Победа на Чудском озере ( Ледовое Побоище) во главе с Александром Невским. Александр был политиком-реалистом. Живя в Орде , он постиг искусство раболепного поклонения: он умел ползать на коленях в ханской юрте', знал, как дарить подарки влиятельным людям, усвоил навыки при дворянкой интриги, был суров и жесток со своими врагами. И все это для того чтобы выжить и спасти свой стол, народ и Русь.</span>