Бір күні аю өзінің қонжығын жүзуге үйретпекші болады. Бірақ қонжықтың жүзгісі келмеді. Кейін аю оны суға түсіріп, ақырын үйрете бастады. Содан кейін қонжық үйренгеніне қатты қуанды.
Жазғытұры
Жазғытұры қалмайды қыстың сызы ,Масатыдай құлпырар жердиң жүзи .Жан- жануар , адамзат анталаса ,Ата- Анада елжирер күнниң көзи .
Жаздың көрки енеди жил құсымен ,Жайраңдасып жас күлер құрбысымен .Көрден жаңа тұрғандай кемпир мен раж ,Жалбаңдасар өзиниң тұрғысымен .
Қырдағы ел ойдағы елмен араласып ,Күлимдесип , көрисип , құшақтасып .Натирают қуған жастардың мойыны босап ,Сыбырласып , сырласып , мауқын басып .Түйе боздап , қой қоздап - қора к шу ,Көбелекпен , құспенен сай к ду- ду .Гүл мен ағаш майысып қарағанда ,Сыбдыр қағып , бұраңдап ағады су.
Көл жағалай мамырлап қу менен қаз ,Жұмыртқа издеп , жүгирип балалар мәз .Ұшқыр атпен зырлатып тастағанда ,Жарқ - жұрқ етип илинер көк дауылпаз .Құс қатарлап байлаған қанжығағаҚыз бұраңдап жабысып , қылады наз.
Жазға жақсы киинер қыз - келиншек ,Жер жүзине өң берер гүл - бәйшешек .Қырда торғай сайраса , сайда - бұлбұл ,Тастағы үнин қосар байғыз , көкек .
Жаңа пұлмен жамырап саудагерлер ,Диханшылар жер жыртып , егин егерь .Шаруаның Бир малый екеу большей ,Жаңа төлмен көбейип , дәулет өнер .
Безендирип жер жүзин тәңирим шебер ,Мейирбандық дүниеге нұрын төгер .Анамыздай жер иип емизгенде ,Бейн әкеңдей үстиңе Оспанов төнер .
Жаз жиберип , жен Берген қара жергеРахметине алланың көңил сенер .Рис семирер , ақ пенен ас көбейер ,Адамзаттың көңили өсип көтерилер .
Қара тастан басқаның бәри жадырап ,Бир сараңнан басқаның пейили енер .Тамашалап қарасаң тәңири исине ,Бойың балқып , ериди иште жигер .Күн жоқта кисимсинер жұлдыз бен ой ,Ол қайтсин қара түнде жарқылдамай ,Таң атқан соң шығарын күнниң билип ,Өңи қашып , бола Алмас бұрынғыдай .
Күн - күйеу , жер - қалыңдық сағынышты ,Құмары екеуиниң сондай күшти .Түн қырындап жүргенде көп қожаңдап ,Күйеу Келдыш , ой , жұлдыз к. .. қысты .
Ой , жұлдызға жилой жел взятку берип ,Жан- жануар қуанар тойға елерип .Азалия ақ көрпесин насильно тастап ,Жер күлимдер , өзине шире берип .
Күн - күйеуин жер көксеп ала қыстай ,Биреуине биреуи қосылыспай ,Көңили күн лебине тойғаннан соңЖер толықсып , түрленер тоты құстай .
Адам тиктеп көре Алмас күнниң көзин ,Сүйип , жылып тұрады жен лебизин .Қызыл Арай сари Алтын шатырына ,<span>Күнниң Кешка киргенин көрди көзим .</span>
Синтаксис -соз тиркеси мен сойлемнин курылысын карастыратын грамматика -нын бир саласы.
Мен ата анама комектестім
Сен ініңді балабақшадан алып келдің
Сіз немереңізге сыйлық алып бердіңіз
Ол нағашымды мектепке апарды
Біз ағаммен қыдырдық
Сендер қарындасын көрдіңдер ме?
Сіздер туыстарымызбен ақылдасыңыздар
Олар жеңгеммен хабарлассын