Бірде хан өзінің сүйікті өзеніне аңшылыққа барыпты. Хан ол жерде қамыстың өспейтініне таң қалып, Жиреншеден бұның себебін сұрайды.
Жиренше: "бұл жерде жауын аз жауады, сондықтан қамыс өспейді", деп жауап береді.
Жаңбырдың бұл жерде еш қатысы жоқ деді хан. Қамыс суды масағынан емес тамырынан ішпейді ме?
Сонда Жиренше егер аспаннан жанбыр жауса, онда су сабағы арқылы тамырына барады да, өсімдік жапырақтары жайқалып өседі деді.
Хан Жиреншенің бұл жауабымен келіспей, ары қарай жүріп кетеді.
Жолда олар көлшікті байқап, аттарын суарады. Ал Жиренше атын мықтап ұстап, су бермей тұрады. Хан Жиеншенің атының су ішкісі келіп тұрған байқап, атқа су беруін бұйырады.
Тақсыр дейді Жиренше
Сіз жана ғана төбеден су ішпейді, тек жерден ғана ішуге болады демеппедіңіз?!
Неполное
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Алдымен әже тәрбиесі арқылы бала жақсы-жаманды ажыратып, үлкен-кішіні тани бастайды. Мінез-құлық, тіл теориями қалыптасып, бала үй шаруасына бейім, елгезек тілалғыш, мейірімді болып өседі. Әженің алдын көрген балаға былайғы жұрт тәрбиелі бала деп баға береді. Әже тәрбиесі көбіне «олай істеме, былай істе», «бүйтсең жаман, өйтсең жақсы»деген вербалды сипатта, ақылгөйлік мазмұнда болып, әженің мейірімі мен жүрек жылуына бөленіп өседі. Осылайша жас бала қазақы ортадағы моральдық-этикалық нормалармен таныса отырып, адами тұлғаның қалыптасуына ғана емес, дәстүрлі ырым-тыйымдар жүйесінің қағидаттарын біртіндеп бойына сіңіре бастайды.
<span>Іс-әрекеттің атқарушысы, қимыл иесі арнайы айтылмай, қимыл өздігінен істелетіндігі көрінеді де, -ыл, -іл, -л, түбірдің ішінде л дыбысы болса -ын, -ін, -н жұрнақтары арқылы жасалатын етіс түрі ырықсыз етіс деп аталады. Ырықсыз етіс тек сабақты етістіктен жасалады, өзі жалғанған сабақты етістікті салт етістікке айналдырады: сөз айт-ылды, уәде бер-іл-ді, шарт жаса-л-ды, үй таза-ла-н-ды, қамал ал-ын-ды, үй сал-ын-ды т. б. </span>
Ответ:
-Менде аграном болсам деймін, қалай қарайсыз?
- Бұл өз шешімін болса, онда бәрі жақсы.
-Ол үшін жақсы оқу керек пе?
-Жақсы оқып қана қоймай, сол іске қызығушылығын болу керек, балам.
-Уәде беремін, менде аграном боламын. Маған білгенінізді үйретесіз бе?
-Әрине, барлығын көрсетіп, қолымнан келгенді саған үйретемін.