Верасень - любімы месяц не для многіх людзей. У гэтым месяцы ў школьнікаў і студэнтаў пачынаецца ненавісны навучальны год. Ды і дарослыя не занадта радуюцца сапсаванаму надвор'ю, халоднаму ветру, пастаяннаму дажджу.
Але не заўсёды вераснёўскае надвор'е дрэннае. Бывае, ласкава выгляне скрозь цяжкія шэрыя хмары яшчэ па-летняму цёплае сонца, каб напаследак сагрэць зямлю перад зімовай сцюжай. Разгоняць яго прамяні аблокі, заззяе блакітны небасхіл. У такія дні можна яшчэ пагуляць без курткі. Звіняць паўсюль звонкія галасы ўзрадаванае раптоўным цяплом дзятвы, што высыпала на вуліцу.
Але восеньскае цяпло нядоўгае. Хутка зноў пачне дзьмуць вецер і прыйдзецца хутацца ў шалікі і паліто.
Затое грыбнікам ў верасні - сапраўдны рай. Грыбоў пачынае расці вельмі шмат. Гэта і баравікі, і чырвонагаловікі, і падбярозавікі, і маслякі з апенькамі. Усе спяшаюцца ў лес, і ніхто не выходзіць адтуль пакрыўджаным. Для кожнага прырода прызапасіла шчодрыя падарункі.
<span>Мне падабаецца верасень. Я люблю прабегчыся па залацістым дыване з шалёсткага лісця, прайсціся па размаляваным восеньскімі фарбамі лесе. І хоць мне трохі сумна ад таго, што ўжо хутка зіма, я па-сапраўднаму атрымліваю асалоду ад тых прыемнасцяў, што нам дорыць восень.</span>
Мілагучнасць беларускай мовы абумоўлена мяккасцю, якая перадаецца ад суседніх гукаў. Музычнасць мове надае вялікая колькасць адкрытых складоў. Павышае мілагучнасць беларускай мовы санорны гук "ў": аўтар, воўк, заўтра, заўсёды. Таксама прыемныя слыху падоўжаныя л’, н’, з’, с’, дз’, ц’. Беларуская мова адшлiфаваная, апрацаваная, непаўторная, разнакаляровая, як каштоўны камень.
Азн., дап, акал, вык. просты, аднасастауны, безасабовы, някличны.
Ён еу гарбуз пр.ч.
Ён стаiць цяп.ч.
Буду писаць буд.ч.