Кожны чалавек непасрэдна звязаны з той зямлёю,на якой нарадзіўся. Так і мы, дзеці нашага мілага краю,павінны ведаць, што месца, дзе ты нарадзіўся, і жывеш – гэта самы цудоўны падарунак лёсу, самае дарагое, што у нас ёсць.
Патрэбна толькі сэрдцам адчуць еднасць з ім, услухацца ў родны гоман шапатлівыш лясоў, адчуць тую сілу, якую можа даць чалавеку толькі родная зямля, родны кут.
І я адчуваю такую сілу, яднанасць са сваім родным кутам, са сваёй вёскай.
Мая вёска знаходзіцца ў самым сэрцы Палесся, на Жыткаўшчыне, і назва яе- Грычынавічы. Кажуць, што некалі на месцы вёскі было балота, непраходная дрыгва.А называлася гэта балота Грычын. Адсюль і пайшла назва маёй вёскі. Вёска мая невялікая і нічым не адрозніваецца ад іншых.Усяго толькі дзве крамы,школа, дзе л`юцца дзіцячыя галасы. Няма паблізу ні рэчкі, ні возера, ні прадпрыемстваў,фабрык, няма нічога цікавага, на што можна было б звярнуць увагу. Але я любіў і буду любіць свой край такім, які ён ёсць.Для мяне ён заўсёды будзе прыгожым, мілым краем.
Адлятаюць у вырай журавы.так хацелася б паляцець разам з імі і пабачыць,як там,у іншых краінах.Няўжо дзе-небудзь ёсць край, прыгажэйшы за нашу Беларусь, за мой родны куток, дзе чыстыя рэкі, пяшчотныя,шчырыя словы і добрыя людзі? Няўжо дзе-небудзь можна быць шчаслівым, акрамя як на родная зямлі?
А шчаслівымі журавы будуць толькі тады, калі яны вярнуцца да дому, да свайго гнязда.
Так і чалавек. Калі ён паедзе жыць за мяжу, то ягобудзе цягнуць да сваёй Радзімы, да роднага кутка. Дзе б ён ні быў: за марамі, акіянамі, на іншым кантыненце, ён ніколі не забудзе роднай мовы, якой навучыла яго маці.
Прайшла вайна. Маю веску яна таксама не абмінула. Яе палілі, разбуралі, але яна аджывала.І зараз, калі заходзім к ветэранам, ад іх можна пачуць, што Беларусь- цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ. Пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларусскай зямлі, у маёй роднай вёсцы.
Многія звязваюць назву майго краю з буслам.Ён таксама белы, чысты, як мой край. Гэта птушка, якая лунае над нашымі краявідамі, выбірае сабе жытло каля паселішчаў чалавека. Згодна з народнымі прыкметамі- буслы прыносяць дабрабыт.
Я гавару так, таму што ў мяне ёсць нешта агульнае з буслам. Я не магу ўявіць сябе без нашых цудоўных краявідаў, без матчынай мовы, без нашыш меладычных песен- ўсяго таго, што называецца двума простымі і такімі чыстымі словамі- родны кут. Яны ўраслі каранямі ў сэрца і адабраць іх можна толькі з жыццём.
У вершы "Беларуская песня" аўтар паказвае нам сваю любоў да свайго роднага краю.
У вершы, мы бачым, як аўтар апісвае прыроду роднага краю:
"Нават мёртвым я згадаю высокія зоркі,
Над ракою барвовай і цёмнай палёт скураная,
Белы ветразь на сініх азёрах, шырокіх і гордых,
І боры-акіяны, і неба - цвіценне льнов. ».
Аўтар параўноўвае свой родны край з квітнеючай грушай: "Ты - наш край. Ты - квітнеючая груша над дзедаўскім домам," і хоча нам даць зразумець, што на самой справе, наш край - гэта квітнеючы край. Ён расквітае і паказвае сваю вытанчаную прыгажосць, але толькі толькі ад чалавека залежыць, ці пабачыць гэты чалавек, такую прыгажосць! Калі б чалавек пачаў прыглядацца ў свой край, то ён бы пачаў заўважаць усю яго прыгажосць і вытанчанасць.
Уладзімір Караткевіч прымушае нас задумацца аб тым, каб мы па-іншаму пачалі ставіцца да свайго роднага краю, пачалі яго любіць і пачалі яго абараняць да апошняга ўздыху.
Залатыя рукi,мяккi характар,хвост цягнiка,цеплыя словы ,халодныя фарбы,светлы успамiн,гарачая пара,цвердае рашэнне .
На весцы гаварылi,што у майго дзядулi залатыя рукi.
Жаўтуха, жоўць, агульная слабасць, невялікія ўздымы тэмпературы, болі ў вобласці правага падрабрыння, рэзкае ўзбуджэнне, трызненне, сутаргі, непрытомны стан, скурны сверб, кроватачывасць дзясен, крывацёк, агульны непакой, бяссонніца, ірвота, падскурнае кровазліццё, нястраўнасць, трызніць, сываратка, адчуць дрыжыкі, запаленчае захворванне печані, інфекцыйны гепатыт, ін'екцыя, розныя яды, падстраўнікавая вобласць, цяжкае ўскладненне, цыроз печані, развіццё захворвання, стадыя акрыяння, надзвычай цяжкае цячэнне захворвання, кропкавыя кровазліцці, шчыльны налёт, пальпацыя, балючасць, падрабрынне, жоўцевы пузыр, печань шчыльнай кансістэнцыі.
Мабыць, я захварэў, бо сёння цэлы дзень адчуваю агульную слабасць.
Хворым у стане рэзкага ўзбуджэння прапісваюць заспакаяльнае.
Каля машыны ляжала дзяўчына ў непрытомным стане.
Ужо трэці дзень мая дачка пакутуе ад скурнага свербу.
Агульны непакой можа быць сімптомам многіх захворванняў.
Падскурнае кровазліццё не з'яўляецца пагрозай для жыцця.
Інфекцыйны гепатыт можна вылечыць, калі своечасова дыягнаставаць яго.
Забойцы ўсіх часоў выкарыстоўвалі самыя розныя яды.
Хворы скардзіцца на болі ў падстраўнікавай вобласці.
Гэта захворванне можа выклікаць вельмі цяжкія ўскладненні.
Кропкавыя кровазліцці могуць быць вынікам траўмы.
На языку хворага быў шчыльны налёт.
Захворванні жоўцевага пузыра могуць быць прычынаю інваліднасці і нават смерці, калі іх не лячыць.
