Адамзат тіршілігінде өсімдіктер дүниесінің маңызы өте айрықша. Бағзы заманнан - ақ ата - бабаларымыз өсімдіктерді зерттеп, танып - біліп, оларға ат қойып, жеміс - жидектерін, дәндерін азыққа, жапырақ, гүл, тамырларын дәрі - дәрмекке, тері илеуге, түрлі нәрселерді бояуға пайдаланған. Өсімдіктер – оттегіні бөлуші, табиғат көркі, дәрілік шикізат, мал азығы, тағамдық өнім.
Республика территориясынан 6000 - ға жуық өсімдік түрлерін кездестіруге болады. Оның 500 - дейі дәрілік өсімдіктерге жатады. Олардың түрлерінің көптігі жөнінен Қазақстан ТМД елдері арасында бірінші орында тұр. Өсімдіктер дүниесінің осындай молдығына байланысты олардың ішіндегі өсімдіктің зерттеудің маңыздылығы айтпаса да түсінікті.
Мал бағумен ықылым заманнан айналысқан қазақ халқы шөптердің, жалпы өсімдіктердің емдік қасиеттерін ертеден білген. Сөйтіп, ел арасында ауруға шалдыққан адамдарды дәрілік өсімдіктермен емдеу ілгеріден – ақ тараған.
Ахангүлдің басында киізден жасалған бөрігі болатын. Ол оны ешқашан шешпейтін. Тек сырттағы дыбыстарды есту үшін, құлақшынын сәл түретін.
Құрмаш ағасын тастап, таулы жерде тығылған кезде, жартылай қарны ашқан бала жалғыздық күйін кешті. Құрмашты кездейсоқ Хасен тауып алады және оны жылытпақ болады. Бірақ бала аңшыны қуып жібереді. Хасен ұсынған еттің кесегін Құрмаш бірден ала қоймады. Бірақ шыдай алмай қомағайлана жей бастады. Хасеннің мейірімділігі мен ақылдылығы балаға достық сенімін қайтарды. Баланың ағасының анасы әңгіменің соңында көзі көрмей қалады. Ештеңеге жарамай қалады. Ахангүлдің жағдайы да сондай болады.
Касым Аманжоловтын шыгармагылыгы озим туралы деген олен
Халық - корень
тың- ілік септіктің жалғауы (суф.)
Баратын болдым атын есимшенин журнагы