<span>Тіс – тілдің қамалы.
Зубы – ограда для языка.</span><span>Көп сөз – көмір, аз сөз – алтын.
Многословие — уголь, красноречие — золото.</span><span>Көзі жаманның – сөзі жаман.
Не жди от плохого человека хорошего слова.</span><span>Ми ойлағанды тіл тындырады.
О чём голова подумает, про то язык и скажет.</span><span>Тілмен тікен де алады.
Язык и занозу вытащит.</span><span>Бұралқы сөз – күлуге жақсы.
Шутка хороша тем, что над ней можно посмеяться.</span><span>Піл көтермегенді тіл көтереді.
Сила языка намного сильнее силы слона.</span><span>Таудай сөздің тарыдай түйіні бар.
Слов много, а сути мало.</span><span>Сөз шынды табар.
Слово всегда найдёт правду.</span><span>Піл күшті, піл күшті емес, тіл күшті.
Слон всех сильнее, а язык и слона сильнее.</span>window.a1336404323 = 1;
Өзім
септелуі
а.с өзім
і.м.өзімнің
б.с.өзіме
т.с.өзімді
ж.т.өзімде
ш.с.өзімнен
к.с.өзіммен
<span>Есен-саулығын «мал-жан аман ба» деп бастайтын қазақ үшін төрт түліктің орны бөлек. Төрт құбыласы сай болғанын қалайтын әр қазақтың тұрмысы ежелден-ақ төрт түлікпен тығыз байланысты болған. Сондықтан да бұрынғы қазақтардың төрт түлік туралы күнделікті тіршіліктен түйгені сол туралы зерттеп жүрген ешбір ғалымнан кем соқпайтын. Малдың сүтін ішіп, етін жеп, терісінен тон илеп, жүнінен киім тоқыған қазақтарда төрт түлік туралы атаулар жетіп- артылады. Алайда арада заман алмасып, уақыт өткен сайын бүгінгі буын осынау төл атауларды ұмытып һәм жаңылыстыратын болып жүр. Тірлігі малмен біте қайнасқан қазақ үшін бұл жараспас. Осы себепті кейінгі буын біле жүрсін деген мақсатпен газетімізде «Төрт түліктің төл атаулары» деген айдар ашып отырмыз. Айдардың алғашқы мақаласы қазақ үшін қасиетті жануар – жылқы туралы болмақ. Жылқы десек, әрине, ең алдымен қазы мен қымыз көз алдымызға келетін болса керек. Өйткені қазы мен қымыздың дәмділігі тіл үйіреді. Оны біз – қазақтар түгілі, шетелдіктер де жақсы біледі. Қазақты мақтағысы келген жат-жұрттық, бірінші кезекте, оның дарқан пейілін, кең дастарқанын, тіл үйірген қазысы мен қымызын мақтайды. «Ешбір теңдесі жоқ дәм екен» деп тамсана таңдай қағады. Ал енді тап осындайда, ұлттық тағамымыздың даңқын әуелетіп, мерейімізді асқақтатқан қазы мен қымыздың қайнар көзі – жылқы туралы қонағымызға тұшымды әңгіме айтып беруге біз қаншалық әзірміз?! Қазақ тарихы – жылқы тұяғы, ат жалында жасалғанын, көшпенділердің жылқы арқылы бүкіл жер бетіне танылып, өз өркениетін қалыптастырғанын біз білеміз бе? Иә, жалпы, қазақтың атын айдай әлемге паш етуге құдіреті жетерлік жылқы туралы біз осы не білеміз?</span>
Менің құлыным байсал. Оның аты Тұлпар. Неге десеңіз өйткені мен сенемін менің құлыным тұлпар болады деп. Біз секірмелі жаттығуларды онымен бірге күнде жасаймыз. Тұлпарым өте мықты,не десең соны жасайды. Ешкім бізді ажырата алмайды!
Мы вот писали у нас эту тему вчера проходили
