В отличие от словосочетания, оно служит для сообщения о самых разнообразных явлениях действительности.*
Основа - оно служит: оно - подлежащее, служит - сказуемое.
Думаю, что в 4. "Наконец" нужно выделить запятыми.
Некоторое время постоял он на крыльце, наслаждаясь утренней прохладой и оглядывая все вокруг.
Тяжело дыша, отец подошел к дивану и, не раздеваясь, прилег.
Вера пела по утрам, умываясь в ручье, днем работая в поле, вечером возвращаясь к домику лесника.
Сидя у окна, сестра рассматривала книжку с картинками.
Ребята, отдохнув немного, отправились дальше.
Огромная елка стояла посередине, наполняя комнату ароматом.
Кивнув мне головой, он пошел дальше.
Толкнув ногой незапертую дверь, я вошел в комнату.
Устроившись на ночь в палатке, все крепко заснули.
Печально садилось осеннее солнце, заливая светом поля.
Свежий ветер пронесся по лугам, пригибая к земле стебли травы.
Осенью березки сбросили листву, покрыв золотым ковром... землю.
Каму прыходзілася хоць раз пабачыць гэты ку точак, той не забудзе яго ніколі. Гэта быў акраек лесу, таго самага лесу, дзе цяпер стаяць такія слаў ныя дубы. Яны былі выносныя, стройныя, бы то чаныя, і такія тоўстыя, што тры чалавекі не маглі абняць камель рукамі. Пад узгоркам блішчала круглае возера, яно ру халася і пералівалася, як жывое срэбра. Над саменькаю вадою цягнуўся прыгожы шлях сакаўной зеляніны. Тут былі высокія сітнякі і цэ лыя зараснікі аеру. Дзе-нідзе пападаліся кучара выя круглыя кусты лазы. Сям-там пракідаліся вы сокія алешыны, а па суседству з імі красаваліся дзве прыўдалыя хвоі. Здавалася, што гэта дзве ма ладзіцы, што пайшлі па ваду ды загаварыліся, а загаварыўшыся, так і засталіся. Тут жа была і рачулка, бойкая і жвавая. Прыпы ніўшыся ў возеры, зноў лілася, павівалася ў зялё най даліне. Калі ўставалі грозныя цёмна-сінія хма ры і грымелі далёкія громы, яна кацілася па даліне, абягала возера. Нават сам лес таемна шапацеў чул лівымі лісточкамі-струнамі. Усё гэта злівалася ў прыгожую музыку. Здавалася, увесь прастор на паўняўся тады спевамі і музыкаю. (162)