Адам үшін ата - анадан кейінгі ең жақын – абзал дос.«Доссыз өмір – тұл», «Доссыз өмір – тұссыз ас»- деп халық бекер айтпаған. Адам ес біліп етек жапқаннан бастап өзін түсінетін, жанына серік болатын айнымас дос іздейтіні анық.
Көктем келді және барлық айнала тірілді. Жайма-шуақ сәулелер сквозь бұлттарды тесіп шыкады, сызды қуып жібере. Қар көңілді жылғалармен пригорков деген кетеді. Тұс-тұстан оның сылдыры естіледі. Көктем келді және жаңа өмірді әкелді.Табиғат ояну бастайды. Тал-шыбықтарда жапырақтар ыдырау бастайды. Және бірінші көктемнің гүлдері словно қарды жерді устилают подснежники оянатын. Тап осы гүлдер көктемнің түртіндісінің болып табылады. Күндер ұзын болады, қарамастан және осы бол- көңілді. Олай және қала- дейін көшелерді сау күндер қыдыр.