Апошні дзень восені выдаўся сумным. Усё неба зацягнулі шэрыя тоўстыя хмары. З іх сыпаўся дробны самотны дождж. Дрэвы стаялі з голымі чорнымі галінкамі. Горад таксама быў шэры. Дзьмуў моцны вецер. Людзі спяшылі некуды з сур’ёзнымі тварамі. І раптам сярод гэтай шэрасці засвяціў сонечны праменьчіык. Вечер разагнаў хмары. З-за іх выглянула блакітнае неба. Сонца засвяціла мацней, і адразу стала прыемна. І людзі пачалі ў<span>сміхацца.</span>
Н. лічэбнік;
Р. лічэбніка;
Д. лічэбніку;
В.лічэбніка;
Т.лічэбніком;
П.о лічэ бнікє.
Ты хороший друг на белорусском будет ті добры сябар
Чужая речь - это высказывание других лиц.
Чужая речь может передаваться прямой и косвенной речью.
Прямая речь - это дословная передача чужого высказывания, сопровождаемая словами автора.
В прямой речи высказывание сохраняет свои лексические, синтаксические и стилистические особенности.
Прямая речь самостоятельна, связана со словами автора только по смыслу и интонационно.
Прямая речь выделяется кавычками.
Пример:
Антон сказал: «Завтра едем за город».
Косвенная речь - это способ передачи чужой речи, при котором воспроизводится только содержание высказывания, без сохранения его лексических, синтаксических и стилистических особенностей. Высказывание изменяется в зависимости от контекста и целей автора.
Синтаксически косвенная речь представляет собой сложноподчиненное предложение, где в главном предложении передаются слова автора, а в придаточном - само высказывание.
Пример:
Антон сказал, что завтра мы поедем за город
Ответ:
З поўнымі кошыкамі грыбоў вярталіся сябры дамоў. На ўзлеску, сярод дубоў, стаяла невялікая альтанка, і яны прыселі адпачыць.
Памацнеў вецер. Неба зацягнулі шэрыя хмары, толькі на захадзе яснеў лапік блакіту. Ці не на дождж збіраецца? Трэба паспяшацца ў вёску. І тут хлапчукі ўбачылі вавёрачку.
Скокнула на дуб, а ў зубах – жолуд. Схавала яго ў дупло і зноў уніз па камлі спусцілася.
Дупло невысока ад зямлі, прасторнае, як кладовачка. Засунуў Алесь руку, а на дне – жменька жалудоў ляжыць.
– Трэба дапамагчы вавёрачцы, – сказаў сябрам. – Зімой не толькі арэхі, але і жалуды ёй спатрэбяцца.
І пачалі Алесь, Сцёпка і Міхась збіраць жалуды.
Дома хлапчукі не сказалі, чаму затрымаліся ў лесе. Перабіралі грыбы, і кожны ўяўляў, як радуецца жалудам у дупле вавёрачка.
