XIX ғасырдың ортасында бірқатар табиғат зерттеушілері мен философтар ғылымдар иерархиясының дәйекті төрт саты түріндегі идеясын ұсынды: механика, физика, химия, биология.
Жаратылыстық ғылымдардың мұндай субординациясы туралы идеялар бүгін де кеңінен талқылануда. Мұнда өте маңызды бір проблема ерекшеленеді: барлық биологиялық құбылыстарды химияға, ал химиялық құбылыстарды физикаға апарып қосуға бола ма? Мұндай «жоғарғыны» «төменге» қосу редукционизм деп аталады (геdисtіо — қайтару, бұрынғыға қосу деген латын сөзінен). Бұл көзқарасқа сәйкес барлық химиялық құбылыстарды, заттардың құрылысын физикалық білімдердің көмегімен түсіндіруге болады. Бірақ бұған қарама-қарсы басқа да пікір бар: материяның әр түрі мен оның әрбір күйі (физикалық, химиялық, биологиялық) бір-бірінен соншалықты оңашаланған, тіпті олардың арасында «тіке өткелдер жоқ». Ортадағы синтетикалық көзқарас жалпыға танымал болып шықты: химияны да, биологияны да белгілі бір дәрежеде физикаға қосуға болады, басқаша айтсақ, физикалық білімдер арқылы түсіндіруге болады. Жаратылыстық ғылымдардың өзара байланысын сипаттайтын келесі идеяның да маңызы азболмай шықты. Табиғатты зерттеуде биологиялық білімдерді химияда, ал биологиялық білімдерді физикада қолданудың үлкен роль атқаратындығы бүгінгі күні толық дәлелденген. Бұл бағыт холизм немесе интегратизм деп аталады. Шыныңда да, тірі ағзада жоғары өнімді химиялық реакциялар мен физикалық құбылыстар жүріп жатады. Бүгінгі күні «тірі табиғаттың химиялық тәжірибесін игеру» химия мен химиялық технологияның дамуының маңызды бағыты болып табылады.
Редукционизм — (лат. қайта оралу) — біртектес құбылыстың сапалық деңгейін басқа құбылысқа телитін әдістеменің бір түрі. Редукционизм бұл психологияның өзіндік заңдылықтар мен тетіктерін ескермей, тіпті оларды шығаруға тырысып, оның ғылымдағы орнын елемеушілік. Психикалық құбылыстарды жанама эпифеномендік құбылыс ретінде қарастыруы жеке адамның сана-сезімі мен әрекетінің ерекшелігімен есептеспеу ғылыми тұрғыдан дұрыс болмайды.
Змея однажды жалобами обратилась всем птицам, животным, насекомым, вот я вам всем завидую, кто- то из вас ходит, кто-то летает, а я только ползаю, не могу подняться с земли. Хоть кто-то пожалел бы меня. Всем ее жалко стало и назначили царем. Но, этой жизнью опять недовольна, и позвала всех заново и приказала поискать самую сладкую кровь и принести. Это было поручено комару и кузнечику. Комар укусив человека, торопился сообщить змее о находке. Наблюдавши за комаром ласточка, заметила что- то не ладное и похвалив комара, выяснила чью кровь она несет. И попросила у него, покажи пожалуйста язык, хоть загляну на кровь особый, когда комар показал язык она вырвала у него, и за следом комара тоже полетела в дворец, там комар ничего не может, плачет и показывает змее ласточку, змея почуяв это хватается за хвостом ласточки, ласточка успеет улететь, но часть хвоста остается у змеи. Поэтому у ласточки такая хвост. Так ласточка спасает человечества от опасности.
Әлемде бірінші "Мұз қала" Израиль астанасы Иерусалимде пайда болған.деп ойлаймын.
Шәкен Кенжетайұлы Айманов (15 ақпан 1914 жыл — 23 желтоқсан 1970 жыл) — қазақтың әйгілі актері, режиссер. 1964ж КСРО-ның халық артісі. Туып өскен жері Павлодар облысының Баянауыл ауданы. Топырақ бұйырған жері Алматы қаласы.
Айманов Шәкен (Шаһкерім) — актер, режиссер, КСРО халық артисі (1964). Болашақ актер 1914 ж. 15 ақпанда қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында туған. Ол кішкентай кезінен жездесі Қали Байжановтың әндерін тыңдап өскен. Ауыл мектебін бітіріп, (1928), Семейдегі педагогикалық техникумға оқуға түскен. Семей мұғалімдер техникумында оқып жүргенде 1932 ж. Алматыдағы Қазақ драма театрына шақырылады.
Айманов 1932 – 33 жылғы маусымнан театрға жұмысқа қабылданды. Ол алғашында бірқатар рөлдерді ойнады. Көп ұзамай классикалық пьесалар бойынша қойылған спектакльдерде басты рөлдерді шебер орындауымен көпшілік көзіне түседі. Әсіресе оның орындауындағы Ақан сері, Қобыланды, Сатин, Петруччо, Отелло рөлдері ұлттық театр тарихында өшпес із қалдырды. Айманов актерлік өнерімен қатар режиссерлік шығармашылықпен де айналысып, спектакльдер қояды.
Марапаттары:
Қазақстанның халық әртісі;
Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты(1968);
КСРО Халық әртісі(1964);
КСРО Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1952).
Домбра бұл ең көп таралған , және ең суйікті қазақтардың аспапы.Қазақтың домбрасы бұл шертпелі,екі ішекті аспап.және тұтас ағаштаң жасалған.Ол шанақтан, қақпақтан, серіппеден, екі ішектен тұрады.
Домбра ең танымал қазақ аспапы. Домбра және оның шығу тегіне байланысты көп аңыздар бар.Домбрада ойнағанды және өзінің өленің халық айтатыны ақындар.Домбраның дыбысынан озінің халық әңдерің орындайды.
