Скошаная трава ужо добра падвяла на сонцы.
Падрослая высокай травой сцяжына вяла да самай леснiчоукi,
З выколiцы была добра вiдаць наша школа, размешчаная на ускрайку мястэчка.
Сонца ахутанае шэраю смугою, нясмела уставала з-за лесу.
Сцены хаты амаль напалову закравала насунутая грыбам страха з тоустым пластом вiльготнага моху.
Залатая восень
Пачалася залатая восень.Птушкі паляцелі ў далёкія краю.З дрэў лісце ўпалі.Сталі ісці часцей дажджы.Вось і на плот вёскі варона.Яна чысціла свае пёркі.Стала халадней.У лесе сталі з'яўляцца грыбы.Наступіла залатая восень.
Восень-працаўніца спачывае.
Зялянеюць ціхія палі (В.скл.)
Хмары кужалёвыя над гаем
Сонца лёгкім смуткі адзвілі.
Голы луг (Н.скл.) сівее ў цішыні соннца,
Вее спелы водарам садоў.
Падаюць лісты (Н.скл.) сухія з клёнаў,
Быццам песня пожніх журавоў(В.скл.)
Адказваюць на пытанні: што рабіў, што зрабіў