Этымалогія теонима Даж (дз) ьбог, на першы погляд, цалкам відавочная. На думку М. Фасмера, гэтае імя тлумачыцца з старажытнарускага імпэратыву дажь «дай» і * bogъ «шчасце, дабрабыт» (пар. Багаты, ўбогі), гэта значыць Даж (дз) ьбог - «які дае дабрабыт» .Паводле У . Ягичу, Тэона утварыўся з словазлучэнні дажь божа «дай, бог!» ]. Л. Мошинскийвообще лічыць, што Дажбог - гэта проста славянскае прывітанне, прынятае замежнымі місіянерамі за імя бога [. В. Й. Мансикка лічыць першую частку теонима імператывам, як і Фасмера, аднак другую, Бог, схільны трактаваць у прамым сэнсе. Таму Дажбог - гэта deus dator, «вышэйшая істота, одаряемому людзей зямнымі дабротамі» []. Запярэчыць Мансикке, Е. Кагаров адзначыў, што першая частка гэтага імя не можа ўтрымліваць дзеяслоўнай асновы [] .Л. С. Клейн таксама адзначае, што загадны лад дзеяслова не вельмі-то дарэчы ў імя бога-дарыльшчыка. Ён схільны пагадзіцца з Б. А. Рыбаковым, што такое разуменне імя ( «які дае») з'яўляецца познім асэнсаваннем па сугучнасці. Больш верным Клейна здаецца мнениеФ. Е. Корша, А. Л. Пагодзіна, А. С. Фаминцына і Л. Нідэрле: дажь- з'яўляецца закономернымрусским змякчэннем старажытнага індаеўрапейскага кораня, якое выявілася ў словах санскрыт. dagh, гоцкі. dags, ім. Tag «дзень», літ. dãgas «пажар» і інш. [] Фасмера, аднак, лічыць такое тлумачэнне ці ледзь больш убедительным.Наконец, В. П. Калыгин і В. Блажек незалежна адзін ад аднаго выказалі здагадку сувязь паміж старажытнарускім Дажбог і древнеирландским Дагда, бо гэтыя боствы вельмі падобныя паміж сабой і па функцыях, і па імёнах. Імя Дагда ўзыходзіць да пракельт. * Dago-dēvo «добры бог» (у сэнсе дасканаласці, паўнаты) [1]. На славянскай глебе пад іранскім уплывам адбылася замена спрадвечна-індаеўрапейскай часткі -dēvo на іранскае baga (верагодна, падобнае адбылося і з теонимом Стрыбог) і ўжо згаданае змякчэнне на рускай глебе. Аднак В. П. Калыгин лічыць Тэона Дажбог індаеўрапейскім спадчынай, тады як В. Блажек мяркуе, што мела месца кельцкае запазычанне ў славянская мова
Было сапраўды цёмна, хоць за хмарамі гуляла поўня. Нягледзячы на тое, што быў дождж, мы паехалі да бабулі. Яны ішлі на працу, нягледзячы на тое, што быў дождж. Нягледзячы на тое, што ніводная жывёла не пацярпела, паляванне адбылося. Нягледзячы на тое, што была позняя ноч, людзі яшчэ не спалі.
Я ведаю, але ня весь тэкст. Расла некальки стагодзяу таму назад на пагорачку бяроза. Таушчэзная, некальки чалавек не абхапили б яе. Так павялося, што каля бярозы вяскоуцы выпускали пасвицца свиней. За свинями наглядали зауседы малыя дзеци. Так и у той дзень усе адбывалася. Узыйшло сонца. Вакол пагорка вишчэли свинни. Сядзели ци бегли пастушкм.
<span>Мы на уроке эту часть только писали. Есть где то в спец. книгах для бел яза (7-8) класс.</span>
