Апошні дзень восені выдаўся сумным. Усё неба зацягнулі шэрыя тоўстыя хмары. З іх сыпаўся дробны самотны дождж. Дрэвы стаялі з голымі чорнымі галінкамі. Горад таксама быў шэры. Дзьмуў моцны вецер. Людзі спяшылі некуды з сур’ёзнымі тварамі. І раптам сярод гэтай шэрасці засвяціў сонечны праменьчіык. Вечер разагнаў хмары. З-за іх выглянула блакітнае неба. Сонца засвяціла мацней, і адразу стала прыемна. І людзі пачалі ў<span>сміхацца.</span>
Пасля звароткау заусёды ставицца коска
Антоним да слова смелы - баязлівы.
Наверное дождь или Хмара. Это моё предположение.
Сад-садоўнік, садочак, прысады; гульня - гуляць, гульнёвы,гуллівы. лянота - лянівы-ленавацца; мароз - марозны,прымаразак, марожанае.