Қосымша– түбірге жалғанып, оның лексикалық немесе грамматикалық мағынасын өзгертетін, сөздерді өзара байланысқа түсіретін морфема. Мағыналық, тұлғалық дербестігі, арнаулы лексикалық мағынасы жоқ. Сөздерден бөлек, жеке қолданыста болмайды, түбір сөзге тіркесіп қана қолданылады. Қосымшалар түбірге белгілі бір грамматикалық категорияларға тән заңдылықтар бойынша жалғанады. Түбір сөзбен дыбыстық, әуездік жағынан үйлесіп тұрады. Бір қосымша әр түрлі түбірге жалғанғанмен, түрлі мағына бермейді. Мысалы, кел-ді, тұр-ды, айт-ты, кет-ті; ауыл-ға, жер-ге, ат-қа, т.б. Қазақ тілінде мағыналық және қолданыс ерекшеліктеріне қарай жұрнақ және жалғау болып бөлінеді.
БуйымдарДЫ, ертеДЕН, тiгуДIН, матаНЫН. сорян у меня не казахская клавиатура. разберешься
Сенің досынның есімі кім?
сенің досың нешеде?
сенің досынның сүйікті пәндері қандай?
досың нешеге оқиды?
досынның үйінде неше кісі бар?
сенің Досың саған бұрыннан таныспа?
досынның көздері қандай түсті?
досын тәртіптіме?
сен досына адалсынба?
сен досыңмен неше жыл таныссың?
Компьютерді көп қолдануга болмайды
Компьютердің пайдасы да зияны да бар. Пайдасы : тез арада керекті мәліметтерді таба аласын,
ал зияны : көз, омыртқа ауруоарына әкеп соғады