Алуан түрлі із салғанның өзі еді,
Өзінен де пайдалысы өзегі.
(Қарындаш)
Қабы сояу,
Дiнi – бояу.
(Қарындаш)
Қысқа таяқ дiңi бар,
Шиырлаған iзiнде
Сайрап тұрар тiлi бар.
(Қарындаш)
Ойларынды аңсаған,
Асыл сөздi ақ алаңға,
Түсiруден шаршаған,
Мен емеспiн әмәнда.
(Қалам)
Тiл жоқ өзiнде,
Сөзi бар iзiнде.
(Қаламсап)
Денесi бар шыбықтан,
Темiр тұмсық құдықтан,
Сусын алып iшедi,
Ойы iз боп түседi.
(Қаламсап)
Жұқа тақтай бөлшегi,
Ұзындықтың өлшемi. (Сызғыш)
Тау, қыр, жазық, өзен, көл –
Қабырғада биік тұр.
Нансаң, кел, өзің көр –
Бір қағазға сыйып тұр.
(Карта)
Доп сынды келбетi,
Онда бар түп-түгел,
Әлемнiң әлпетi.
(Глобус)
Көкқұтанша ақ айдында,
Бiр аяқпен тұрады.
Тұмсығымен ол мұнда,
Шыр айналып шығады.
(Циркуль)
Емес ол кітап та, дәптер де,
Жүреді бірақ та портфельде.
Көрсетіп ондағы бағаңды,
Қуантып қоясың ағаңды.
(Күнделік)
Бiлiм менен тәлiм,
Парақты ашқанда
Беттерiнен мәлiм.
(Күнделiк)
Оқушыға күнде ерiп,
Жүретiн не?
(Күнделiк)
Қабат-қабат қаттама,
Қаттамадан аттама.
Ақылын оның ала бер,
Айтқан сөзін жатта да.
(Кітап)
Сөзі дана, үні жоқ,
Сөйлемейді, тілі жоқ.
Қолыңа алсаң – шешен,
Ақылы асқан көсем.
(Кітап)
Тақтаны «досым» дейді,
Өзін сол досы «жейді».
(Бор)
Төрт қырлы, өзi аппақ,
Тақтадағы iзi аппақ.
(Бор)
Кең алаң – тақырдан,
Шиырлап қайтады.
Ақ қант қатырған.
(Бор)
Үстiне өттiм,
Асыл сөз жазып.
(Дәптер) .
Ұшымен қазық
Тор көздi жазық.
Үстiне өттiм,
Асыл сөз жазып.
(Дәптер)
Үстiнде есiгi,
Өзi орындық, әрi үстел,
Оқушылар бесiгi.
(Парта)
Iлулi тұр кең алаң,
Керегiмдi мен одан.
Жазып алам көшiрiп,
Сүртем сосын өшiрiп.
(Тақта)
Ответ:
пікір: бұл мәтінде сыйлық туралы айтылады.
дәлел: мұнда аналарға қандай да бір сыйлық таңдау туралы айтылады
мысал: мұнда айтылады: "күшік, мысық, тотықұс және т .б." бұл олар сыйлық таңдады
қорытынды: " осе ережелерді жадыңда ұстасаң, сыйлық беру мерекеге айналары сөзсіз"
Ата-ана – бізге өмір сыйлаған,отбасының негізгі діңгегі, бастапқы дәнекері. Дәстүрлі Қазақ отбасында ата -ананы қадірлеу керектігі ерекше әспеттелген. Әсіресе, тіршіліктің қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусәр бұлағы – Ана есіміне қатыссыз дүниеде қасиетті ештеңе жоқ. Сондықтан ананы ардақтамайтын халық та жоқ. Ана баланы тоғыз ай көтеріп, толғатып, дүниеге келтіріп қана қоймайды. Бала, бала, бала деп, Түнде шошып оянған. Түн ұйқысын төрт бөліп, Мұзды бесік таянған, - да ана , көзінің қарашығындай қорғап, аялап өсіріп, аяғынан тік тұрғызатын да ана .Ата-ана бізге ең алғаш беретін ақыл-кеңесі қайырымды ,еңбек сүйгіштікке тәрбиелеп,шыншыл болуды,әдепті болуды үйретіп және оқу озаты болу үшін жағдайымызды жасап бақытты болуға жетелейді. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен ана дан тарайды.Ата-ананың рұқсатынсыз ешқандай тірлік жасамау керек. Өмірде ана алақанының қызуы мен әке-шеше мейірімін тоя жеген тамақ та, шипасы күшті дәрі де алмастыра алмайды. Ана – үйдің берекесі, қыз баланың өнегесі, шаруаның несібесі. Ананың көзінен нұр төгіліп, жүрегінен жылу бөлініп жан-жағына шуағын төгеді. Осы шуақпен жылынып, асыл ана ның құшағында мейір алып жүрген біз – алтын ананы мәңгі қастерлеп, еңбегін бағалап өтейікші! Ананы аспандағы ай мен күнге, жарық жұлдызға, баға жетпес асыл заттарға теңеу дәстүрі де өз тілімізде берік қалыптасқан. Олай болса сөз – сөздің ең төресі: анаңды қалай сыйласаң, өз балаңның ана сын да солай сыйла, ьарлық әйел затына, тіпті жас нәресте қызына да құрмет көрсет, оларға қолдан келгенше қамқорлық жаса. Асыл ана “Ана” – әрбір адамның жарық дүниедегі ең жақыны, жана шыры, қадірлісі, қамқоршысы ақ сүтін беріп аялаған жанын да аямаған ардақтысы. Ана – жүрек, жүректі құдіретте. Ана – тірек, тіректі құрметте, Ана – шыңың, шыңыңа сағынып жет. Ана – күнің, күніңе табынып өт. – деп жырлағым келеді. Кез келген адамның әдептілігі мен жан дүниенің сұлулығы, ең алдымен балаға ақ сүтін беріп, әлпештеп өсірген ана жүрегінің жылуынан басталады. Бала бойындағы ең жақсы қасиеттер бізге алдымен ана дан тарайды. Ананың нәзік үні, жұмсақ аялы алақаны, жан жылуымен аялауы бізді әлдилеп жұбата ды.
Моя любимая подруга
(сочинение-описание)
Мы начали дружить еще в первом классе, всегда с тех пор сидим за одной партой, все свободное время тоже проводим вместе. Мне так хорошо и легко с ней! Она очень умная, добрая, справедливая. Красавицей мою подругу, наверное, назвать все-таки нельзя, но у нее очень привлекательная внешность.
Лицо у моей лучшей подруги круглое, румяное, нос немного вздернут. Светлые русые волосы с золотистым оттенком непокорно вьются над высоким чистым лбом. Она часто поправляет их рукой.
Самое главное для меня в её лице - серо-зеленые большие глаза, окаймленные пушистыми черными ресницами. Над ними тонкими стрелочками расходятся брови. Когда она улыбается, глаза ее искрятся озорными огоньками (я их называю бесиками) , а на щеках появляются ямочки.
Моя подруга очень много читает, увлекается поэзией, музыкой, хорошо играет на гитаре. Меня привлекает в ней внимательное отношение к людям, добрый и веселый нрав. Поэтому и сама она кажется мне очень симпатичной.