Бірінші асырылуын теледидар жүйесі (латын сөзі videre бастап -. және грек сөздері Телеком қараңыз -. Away) американдық Ли де Форест триодного түтікті вакуумды ойлап кейін пайда, әлсіз сигнал нығайтады деп. 1926 жылы шотланд өнертапқышы Dzhon Berd, бір өнертабыс Nipkow және де Форест біріктірілген, және радиотолқындар арқылы теледидар сигналдарды беруді көрсетті. Содан кейін 1929-31 жылдары бір мезгілде дерлік бірнеше дамыған елдерде оптикалық-механикалық жүйелердің негізінде тез телевизиялық хабар таратуды дамыту бастады.
Владимир Зворыкина, 1931 жылы өз кезегінде электрондық теледидар басталғанын қаланды Америка Құрама Штаттары (IKE), бірінші таратушы электрондық түтікті құрылды. Бірінші теледидар жүйесі 343 сызықтар бөлінді Zvorykina суретті болды, бірақ сериялық жүйелерінде соғыс көлденең сызықты сканерлеу 625 сызықтар, ал АҚШ-та 525 жолдар дейін ұлғайтылды кейін. Бұл өте айтарлықтай кескіннің сапасын артты болып табылады.
Мен өз жұмысымды жақсы көремін анамды мен әрқашан оған көмектесемін.Егер бізде көп қонақтаронда үстелдің убираю.Арқылы пылесошу .Протираю шаң жұмыс үстелінде.Выношу қоқыс әкесі -кейде анасымен.Анасы әкесі ұйықтап мен дайындап жатырмын таңғы ас үшін әкелер шай мен үшін анамның яишницу.Сүйемін өз ата-өйткені олар менің ең жақсы !
Қазақ халқының ұлттық киімдері – киім үлгілері. Этникалық, экономиялық және климаттық жағдайлар ескеріліп, ежелгі дәстүрлер бойынша тігіледі. Қазақтарда ішкі, сырттық, сулық, бір киер, сәндік және кейбірінде салтанат-ғұрып киімдері болады. Бір киер киім деп қымбат маталардан әшекейлеп тігілген, той-думандарға, жиындарға барғанда, жат елге сапарға шыққанда киетін сәнді киімдерді атаған. Қазақ салтында ер жігіт егеске түсерде, соғысқа барарда киімдердің ең жақсы, таңдаулысын киген. Ішкі киімдері: көйлек, дамбал, желетке, кәзекей; сырт киімдерге: шапан, күпі, кеудеше, тон, шидем; сулық киімдерге: шекпен, қаптал шапан, кебенек кенеп, сырттық жатады (қазақ Киім). Киім мәуітіден, жүн және жібек матадан, киізден, аң терісінен тігіледі. Қазақтар құланның, ақбөкеннің, жолбарыстың, жанаттың, бұлғынның, сусардың, ақ тышқанның терілерін ерекше қымбат бағалайды. Бұл аңдардың терілерінен тондар тігілді. Астарына құнды аң терісі салынған тон – ішік деп аталды. Осы аң терісіне сәйкес бұлғын ішік, жанат ішік, қасқыр ішік, күзен ішік болып бөлінеді. Ішіктердің сыртын шұға, мәуіті, үш топ барқыт, атлас, көк берен, манат, қырмызы, торғын, ләмбек сияқты бағалы ширақы маталармен тыстаған. Ішіктер кейде әдепті, оқалы, шет-шеті жұрындалған қайырма жағалы болып тігілген.
Төр<span> – жасы үлкен адамдар, сыйлы қонақтар отырғызылатын қастерлі орын. </span>Қазақ үйге<span> кірген мейманды “</span>төрлетіңіз”, “төрге шығыңыз” деп қарсы алады. Көрпе төсеп, жастық қойып, төрге отырғызып құрмет көрсетеді. “Есіктен кіріп, төр менікі деме”, “Төрдегі күлсе, есіктегі жымияды” деген мақал-мәтелдер төрдің мән-мағынасын айқын аңғартады. Төр көне түркі тілінен шыққан.<span>[1]</span>
Адам тәулігіне 8 сағат ұйықтайды. Егер 24 сағ-ты 8ге бөлеті болсақ, адам бір тәуліктің 24тен 3 бөлігін ұйқымен өткізеді
