Биыл көптеген қызық оқиғалар болды. Сендерге соның қайсысын айтсам екен. Мен бұл мектепке оқу жылының соңында келдім. Сыныптағы оқушыларды толық танымаймын. Бір күні мектеп оқушылары саяхатқа шығатын болды. Менде келдім, бір топқа ілесіп кеттім. Межелі жерге жеткенде бұл топ менің сыныптастарым емес екенін аңғардым. Оларда не болғанын кеш түсінді. Бәріміз үшін бұл бір қызық оқиға болды.
Ең бірінші, Тәуелсіздік күні, сабақ оқымаймыз, осы күні, Жоғары Кеңесі, 16 желтоқсан, мемлекеттің егемендігі, заңды қабылдады, Елдің баласы, Ұлыбритания мойындады, мақтануымыз керек, тұрғаныма мақтанамын, біздің қолымызда, дұрыс айтасын, қалай ойлайсың, тәуелсіздігін сақтау.
Шәкен Кенжетайұлы Айманов (15 ақпан 1914 жыл — 23 желтоқсан 1970 жыл) — қазақтың әйгілі актері, режиссер. 1964ж КСРО-ның халық артісі. Туып өскен жері Павлодар облысының Баянауыл ауданы. Топырақ бұйырған жері Алматы қаласы.
Айманов Шәкен (Шаһкерім) — актер, режиссер, КСРО халық артисі (1964). Болашақ актер 1914 ж. 15 ақпанда қазіргі Павлодар облысының Баянауыл ауданында туған. Ол кішкентай кезінен жездесі Қали Байжановтың әндерін тыңдап өскен. Ауыл мектебін бітіріп, (1928), Семейдегі педагогикалық техникумға оқуға түскен. Семей мұғалімдер техникумында оқып жүргенде 1932 ж. Алматыдағы Қазақ драма театрына шақырылады.
Айманов 1932 – 33 жылғы маусымнан театрға жұмысқа қабылданды. Ол алғашында бірқатар рөлдерді ойнады. Көп ұзамай классикалық пьесалар бойынша қойылған спектакльдерде басты рөлдерді шебер орындауымен көпшілік көзіне түседі. Әсіресе оның орындауындағы Ақан сері, Қобыланды, Сатин, Петруччо, Отелло рөлдері ұлттық театр тарихында өшпес із қалдырды. Айманов актерлік өнерімен қатар режиссерлік шығармашылықпен де айналысып, спектакльдер қояды.
Марапаттары:
Қазақстанның халық әртісі;
Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты(1968);
КСРО Халық әртісі(1964);
КСРО Мемлекеттік сыйлығының лауреаты (1952).
Бақытта баян жоқ: о да бір ұшқан құс.Көздің сұғы қураған құм сияқты-қанша дария келіп құйса да тоймайды,наданның көңілі де құм сияқты: қанша дария келіп құйса да тоймайды.Бір білімдар айтқан екен солайша: "Дәмі кетер ас-ауқатың молайса".
Дана кісі айтты:мынау іспетті есті сөзді есте тұтса-ісі бітті.Адам баласы керуен сияқты-тоқтады,көшті де кетті.Наданға үгіт айтудың керегі жоқ:ол бәрібір ұқпайды.
