1) Тұғыр бердің сен маған: 《елді ойла!》- деп, Сол тұғырдан шығады үнім менің.
2) Ұғамысың, халайық, жүрек үнін, 《сен!》 деп соққан сол үнді біледі кім?
3) Мен дағы ғаламшардың тұрғынымын: сүйеуі-жер, демеуі- ай, тірегі-күн.
4) Мақсатым биік менің, Биігімді көреді киіктерім.
5) Өзің үшін өртенген жырларымды, жеткізе алсам, арман не, сүйікті елім!
Арбир адам оз кукыгын билип, оз козкарасы мен еркин ойы болуы кажет. менин ойымшы, жаксы омир суру ушин конституциядагы кейбир зандарды билуимиз керек. арбир адамнын оз козкарасын билдире алуы онынын еркин ойынын барын билдиреди. оз кукыгын жетик билмеген адамга кандай да бир шешим кабылдауы киынга согады. кез келген ел сиякты арбиримиз занды бузбауымыз кажет, сонда гана ешкандай киындыктар болмайды. занды билмеген адам жауапкершиликтен босатылмайды.
Құрмаштың өзі кінәлі.Себебі ол өзі қасқырды асырап алды.
1) Жаңбыр жауса, жел соғады
2) Ол сабақта болғанша, мен қайттым
3) Ол келгендіктен, мен бардым
4) Сен айтқан сайын, мен жазамын
5) Баспау үшін, қамыстан қаситы