<span>Гэта вельмі эмацыйны аповяд , якой захоплівае адносіны бацькоў з дзецьмі. Аповяд
прымушае нас задумацца аб тым , як нельга абыходзіцца з бацькамі , што
яны значаць для нас і якую боль мы можам ім прычыніць сваімі паводзінамі
. На самай справе ён мяне здзівіў сваёй фіналлю , так як яна , на маю думку , і з'яўляецца кульмінацыяй . Сваімі паводзінамі Лаўрукі нанёс маме велізарную душэўную рану , якую ні чым нельга вылечыць . Нават
калі аднойчы ён успомніць аб сваёй маме , яму будзе сорамна не столькі
за свае паводзіны , колькі за сам факт , што Тэкля яго мама . Ён сваімі паводзінамі прымушае нас задумацца аб нашым паводзінах перад бацькамі. Хутчэй за ўсё гэта і ёсць, тое, што мяне не столькі здз</span>івіла , колькі прымусіла задумацца ...
Галоўны герой сваімі ўчынкамі нагадвае чалавека, якога лёс прымусіў пакінуць родныя мясціны і які ў роспачы ўспамінае родную зямлю. Яднае яго з чалавекам і тое, што бабёр падобны на клапатлівага бацьку, які нясе адказнасць за сваю сям'ю. Менавіта клопат пра нашчадкаў прымушае бабра адправіцца ў рызыкоўную вандроўку.
Свежы хлеб, свежая газета, свежае паветра
Рэдкі дождж, рэдкая сетка, рэдкі выпадак
Залаты медаль, залатыя рукі, залатая ніва
"залатыя рукі" - "умелыя рукі"
"залаты медаль" - нельга падабраць сінонім
Зялён<u>ага</u> дачн<u>ага</u> домік<u>а</u>, бел<u>ага</u> цвет<u>у</u>, прыгож<u>ай</u> вішн<u>і</u>, нов<u>ага</u> ўбор<u>у</u>, барвов<u>ай</u> спел<u>ай</u> ягад<u>ы</u>, добр<u>ага</u> дажджав<u>ога</u> напо<u>ю</u>
