1. Мейірімді көзіңнен,Даналық сөзіңнен,Жаныңның жылуын сеземін.Үйрендім өзіңнен,Оқуды төзіммең,Үмітің ақталар, сенемін!Қ-сыАрдақты ұстазым!Өзіңе ұқсадым,Қолыма әліппе ұстадым.Ардақты ұстазым!Өзіңнен қыс-жазы,Нәр алып, білімде ұштадым.2. Осынау әлемде,Бәрі де, бәрі де,Өтеді ұстаздың алдынан.Есейіп кетсек те,Биікке жетсек те,Ардақты ұстазды ұм
Сауыт сыбаға көкек қылыш найза
1)Зат есім - заттың, құбылыстың атын білдіріп, кім? не? деген сұраққа жауап беретін сөз табы.
2)Жалқы есім — жеке заттың, құбылыстың атауы болатын сөз, сөз тіркесі. Жалқы есімге адам аттары антропонимдер), географиялық атаулар (топонимдер), діни атаулар (теонимдер), жануарлар атаулары (зоонимдер), аспан денелерінің атаулары (астронимдер), тарихи уақиғалармен байланысты мезгіл атаулары (хрононимдер), рухани нысандар атаулары (идеонимдер) т. б. жатады.[1]
3)Тұйық етістік етістіктің негізгі және туынды түбіріне, етіс және болымсыз етістік тұлғаларына -у жұрнағы жалғану арқылы жасалады. Мысалы: сұра-у, жүр-у, бар-у, шегеле-у, айт-қыз-у, сөйле-с-у, кел-ме-у, бөге-ме-у
4) Тұйық етістік емлесі Өңдеу
1. Дауыссыз дыбыстарға біткен етістіктерге тұйық етістіктің -у жұрнағы дауысты болып жалғанады: бар-у, қайт-у, көр-у, кел-у. Дауысты дыбыстарға біткен етістіктерге тұйық етістіктің -у жұрнағы дауыссыз болып жалғанады: ойна-у, сөйле-у, барма-у, келме-у, сана-у.
2. Дауысты -ы, -і дыбыстарына біткен етістіктерге тұйық етістіктің -у жұрнағы жалғанғанда, түбірдің соңындағы -ы, і ды-быстары жазылмай -у дыбысының құрамына еніп кетеді де, ол (у) дауысты дыбыс болып есептеледі. Мысалы: оқы + у — оку, та-сы + у — тасу, кемі + у — кему, ері + у — еру. 3. Қатаң п, қ, к дыбыстарына біткен етістіктерге тұйық етістіктің -у жұрнағы жалғанғанда, түбір соңындағы п дыбысы б-ға, қ, к, дыбыстары ғ, г дыбыстарына айналады. Мысалы: ақ + у — ағу, кеп + у — кебу, тап +у — табу, үк + у — үгу т. б.
Оқушы - 5 әріп, 5 дыбыс, 3 буын.
О - дауысты, жуан, ашық, еріндік.
қ - дауыссыз, қатаң.
у - дауысты, жуан, ашық, еріндік.
ш - дауыссыз, қатаң.
ы - дауысты, жуан, қысаң, езулік.
Ақсақ құланУикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Ақсақ құлан - халық күйі. Ерте заманда Жошы ханның ұлы құлын аулауға шығып, үйірді бастап жүрген басшы құланды жаралайды. Ызалы құлан аңшыға тап беріп, оны өлтіреді. Жошы хан бір сұмдықтың болғанын сезіп, баласы туралы жаман хабар әкелген адамның көмейіне қорғасын құямын дейді. Сол кезде бір жігіт келіп домбыра алып, бір күйді тарта жөнеледі. Хан осы күй арқылы бәрін түсінеді, сөйтіп, сертін бұзбас үшін, домбыраның көмейіне қорғасын құйғызады.
