1) «Вы слышали от отцов и дедов, в какой чести у всех была земля наша…» 2) «Всё взяли бусурманы, всё пропало». 3) «Вот на чём стоит наше товарищество! Нет уз святее товарищества!» 4) «Но породниться родством по душе, а не по крови, может один только русский человек». 5) «Знаю, подло завелось теперь на земле нашей…» 6) «И проснётся оно когда-нибудь…» <span>7) «Уж если на то пошло, чтобы умирать, – так никому ж из них не доведётся так умирать!..» </span>
Авызыңда кан булса да кеше алдында төкермә. Авызың чалыш булса, көзгегә үпкәләмә. Авыр тормыш тилмертә, җиңел тормыш тилертә. Агай-эне тартышы - туй бүләге ертышы. Агач күрке - яфрак, адәм күрке - чүпрәк. Агыйделнең аръягында бер энәгә бер сыер. Адым-адым - юл булыр, тамчы-тамчы - күл булыр. Аерылганны аю ашар, бүленгәнне бүре ашар. Азгын ауга чыкса, артыннан гауга чыгар. Азгынга ияргән азар, бозгынга ияргән бозылыр. Азыклы ат арымас. Аккан су юлын табар. Акчалының кулы уйный, акчасызның күзе уйный. Акыллы атын мактар, юләр хатынын мактар, шыр тиле үзен мактар. Акыллының уендагы акылсызның телендә. Ак эт бәласе - кара эткә. Ала каргадан алачагың булсын. Алдагысын Алла белә. Алдан кычкырган кәккүкнең башы авырта. Алла бу кулыңны теге кулыңа мохтаҗ итмәсен. Алладан курыкмаганнан курык. Алма агачыннан ерак төшми. Алпарына күрә толпары. (алпар - рыцарь) Алтмыш көн атан булганчы, алты көн бура бул (атан - печкән дөя; бура - айгыр дөя) Алтыдагы - алтмышта. Алтын - таш, алабута - аш. Ана күңеле балада, бала күңеле - далада. Ана сөте белән кермәгән тана сөте белән керми. Ана суккан җир тамугта янмас. Аптыраган үрдәк арты белән чума ди. Аракы - шайтан сидеге. Арба ватылса - утын, үгез үлсә - ит
Неуверена со знаками поетому вот как-то так.
Єто просто так
В6=м3+ч4
М6=в3+ч4
В64=ч4+в3
М64=ч4+м3
На заметку
