Ответ:
Радзіма - гэта святое, шануй , беражы яе. Толькі яна будзе тваёй заставацца ўсё жыццё.
Любоў да Радзімы , гэта не проста словы, гэта пачуцці. Дзе бы ты не быў, ты будзеш сумаваць па родных прасторах, палях, гарадах. Якой бы не была твая радзіма, яна адна, любіць яе трэба любую. Яна цярпела вайну, гром і маланку, каб ты быў здесь.
Я разумею любоў да Радзімы, як нешта добрае, роднае, тое што я ніколі не забуду.
Объяснение:
Сочинения пишу хорошо, но это мне не очень понравилось, но хоть что-то.
У наш час існуе вялікая колькасць месцаў, дзе можна адпачыць і проста добра правесці час. Людзі на доўгі час пакідаюць свой дом, з'язджаючы ў нейкія новыя і незвычайныя месцы. Бацькі хвалююцца за сваіх дзяцей, адпускаючы іх да некага ў госці, але ведаюць, што іх сын або дачка неўзабаве вернуцца дадому. Але дзеці падрастаюць, і усе радзей бываюць дома. Толькі прыбег са школы - зноў сыйшоў. У хуткім часе людзі пачынаюць забывацца на свой родны дом, шукаючы сабе іншае месца. Але, як бы добра б не было ў іншых месцах, заўседы прыемна вярнуцца дадому, дзе цябе чакаюць бацькі. Не трэба бываць дома толькі госцем. Нават калі чалавек вырастае і мае сваю сям'ю і хату, ен мусіць наведваць свой дом, дзе ен вырас і дзе жывуць ягоныя бацькі. Там заўседы можна адпачыць і прыгадаць шматлікія прыемныя моманты дзяцінства.
Па лесе, па ярах глыбоких булькали звонка крыницы.2.Чым нас новы год спаткае и парадуе нас чым?4. Кольки зор на небе? Як блишчаць яны?5. Легки ветрык, сад калыша, гойдае галинки.6.Лес пахне смалою, грыбами.
1. Дзейник- дзецi, выказник- прыйшлi; дз- возера, вык- пакрылася
2. Дз- вучнi, вык- прыбралi, дз- голле; вык- трашчала
3. дз- бацькi i дзецi, вык- адправiлiся; дз- падарожжа, вык- запомнiлася
