Көшуші құстар табиғаттың өзі сияқты, оның циклдық табиғатының көрінісі. Күзде біздің елдеріміз жазғы ыстықпен бірге кетіп, көктемде суықтың өтіп бара жатқанын еске түсіреді. Көші-қон құстары! Мыңдаған қанаттың ұшқыры арқылы анықталған аспан бізге ұмытылмас әсер қалдырады, назар аударады және бей-жай қалдырмайды.
Бұл малды қандай түрлі! Мұнда крандар ұшып келеді, тіпті сына түсуде, олар қатал нысанын ұстап, қанаттарымен мақтаныш, қуатты қанаттар жасайды. Ал мұнда бүкіл періштелерге оранған, пішінсіз, алақайлап, бүкіл аспанға дейін созылған үлкен құйылған бұлт бар. Оларды күн бойы көруге болады, енді терезені қарап шығады: жаңа ұшпа ұшып жатыр ма?
Бірден қызығушылық бар, үйрену керек пе, қайда ұшып барады? Онда не күтеді? Олар континенттегі мұндай шулы саяхат туралы қалай шешім қабылдады? Иә, айтқым келеді, мен өзіме қосылғым келеді және ұзақ жолға шығып, сонда сізді күтіп тұрған нәрсені, көкжиектен тыс жерде жүргім келеді ...
Жылы елдерден оралған қанаттарында құстар көктем әкеледі. Ол әлі де өте жылы емес, қыста әлі күнге дейін өз есімін қалдырады, бірақ көкжиектің арғы жағында пайда болған құстар, көктемгі тамшылар сияқты бірдей жоғары рухты жаратады. Салқындыққа қарамастан, көктем сөзсіз бізге келеді. Біразырақ болса, ағаштар алғашқы бүйректерді босатады, ал ауада, сіз дұрыс дем алып жатсаңыз, жақындап келе жатқан көктемнің тәтті хош иісін сезінесіз.
XVII век — одна из самых ярких и блистательных страниц в истории мировой художественной культуры. Это время, когда стремительно менялась привычная, казалось бы, незыблемая картина мира, а в общественном сознании происходило крушение идеалов Возрождения. Это время, когда на смену идеологии гуманизма и веры в безграничные возможности человека пришло ощущение драматических противоречий жизни. С одной стороны, происходит революционный переворот в естествознании, формируется новая картина мира, появляются новые философские течения, а в искусстве — новые стили и жанры. С другой — преобладают политический консерватизм, пессимистические взгляды на общество и человека, развиваются иррационализм и мистика. В обществе, как справедливо отмечал искусствовед А. А. Аникст,
«исчезает уверенность в близком и неизбежном торжестве положительных начал жизни. Обостряется ощущение её трагических противоречий. Прежняя вера уступает место скепсису. Сами гуманисты уже не доверяют разуму как благой силе, способной обновить жизнь. У них возникает и сомнение относительно природы человека — действительно ли добрые начала главенствуют в ней».
Перемены и трагические конфликты этой эпохи образно запечатлел английский поэт Джон Донн (1572—1631):
Так много новостей за двадцать лет
И в сфере звёзд, и в облике планет,
На атомы Вселенная крошится,
Все связи рвутся, всё в куски дробится.
Основы расшатались, и сейчас
Всё стало относительным для нас.
Нурсултан Абищевич Назарбаев
Наиболее точное измерение скорости света <span>299 792 458</span>
Около 7 тысяч .......................