Трыста дваццаць адзин вучань.
Р. Трыста дваццаць аднаго вучня
Д.тромстам дваццаци адним вучням.
В.трыста дваццаць адних вучняу
Т.тромстами двацаци адними вучнями
М.аб тромсам дваццаци задним вучню.
Вось і снег...
Пабялела зямля,
I стаілася ўсё навакола.
I ляціць, і ляціць ён здаля,
Быццам пыл з-пад шырокага кола.
Абарвалася тонкая ніць
Паміж рознымі порамі года.
На бярозах ці іней звініць,
Ці надзея твая, ці самота?
Вераб'ёў пазганяла з галля,
I шпакоўні нікім не заняты.
Цішыня.
Пасмялела зямля,
Што не зойдуцца ў сцюжы зярняты.
Вось і снег. Перайначыўся свет.
Завіруха мяце навакола.
Толькі б мне не пакінуць свой след,
Быццам пыл з-пад імклівага кола.
<span>1. іншасказальнасць
2.</span><span> устарэлае слова, устарэлы выраз.
3. </span><span>беларускі лялечны тэатр
4.-
5. </span>вырашэнне канфліктаў шляхам узаемных саступак
6. старадауні мужчынскі убор
7. частка чаго-небудзь цэлага
8. сястра мужа ці жонка брата
____________________________
1. грэцкая мова
2. лацінская мова
3. лацінская мова
4. англійская мова
5. нямецкая мова
6. французкая мова
7. стара-грэцкая мова
8. нямецкая мова
"Пакуль будзе хоць якая малая магчымасць, то не дадзімся жыўцом ваўку ў зубы".
"Ну, то ў мяне сілы хопіць — за яго, за сябе, за ўсіх нас".
"Які я ўжо ўдаўся, такі і буду, а свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся".
"Без зямлі, без свае хаты чалавек, што шалены сабака — адна цана: ні яму прыстання, ні яму скарынкі хлеба, ні яму добрага слова!"
Коротко и ясно — вялики верш пра родную мову