Олстой решил написать как была во вреена войны как брали людей в плен т.е.покупали.он назван кавказский ленник отоучто ервм в плен попал жилин и он бл смел а костылин был трусливый он росто сидел он даже написал доой письмо чтобы ему ыслали 5000 руб а жилин написал не тот адрес и написал я уйду
Когда Жилин ехал домой они все должны были ждать друг другу но в тот день было очень жарко и жилин решил сам поехать и там он встретил костылин они вмести решили оехать и жилин полез на гору чтоб посмотреть естли татары
В татарской деревне быыло странно.В доме были дорогие ковры воопщем вс хорошое и дорогое.
А с чем тут помогать то надо????
Харытон Куторга — стары кавалер, які паабяцаў выступіць сведкай за Пратасавіцкага, у замен на тое, што іх дачка будзе яго жонкаю.
Куторга прызнаецца Марысі ў каханні. Гаворыць дзяўчыне кампліменты і цалуе ручкі. Марыся на заляцанні старога шляхціца гаворыць, што думае толькі пра Грышку. Куторга пагражае Марысі, калі яна не пойдзе за яго, то будзе сведчыць супраць Пратасавіцкага, Марысінага бацькі. Хваліцца, што дакажа асэсару так, як яму трэба.
Пахвальбу Куторгі чуюць Кручкоў і Пісулькін. Кручкоў за згоду «крыва прысягнуць» загадвае арыштаваць Куторгу.Яго выпускаюць толькі калі шляхта нарэшце адкупліваецца ад Кручкова.
У мове Куторгі нямала трапных выказванняу, ён часта ўжывае народныя прыказкі і прымаўкі: "не цяпер, то ў чацвер", "як чорта з балота", "даганяючы не нацалуешся".
Куторга — «хітры ліс», што перахірыў самога сябе і «ўехаў у нерат — ні ўзад, ні ўперад». Пацярпеўшы фіяска, Куторга самакрытычна зазначае: «Які тут у чорта розум, калі так неасцярожна папаўся ў бяду, вось швед пад Палтавай!» Усё сваё пісьменніцкае і чалавечае захапленне найбагацейшым скарбам народным — мовай — В. Д. Марцінкевіч выявіў праз вобраз Куторгі, мова якога надзвычай багатая на трапныя народныя залацінкі: «млын меле — мука будзе, язык меле — бяда будзе»; «здаровы, як рыжкі баровы». I куплеты Куторгі — таксама фальклорная рэмінісцэнцыя, што з'яўляецца яшчэ адным сведчаннем увагі пісьменніка да творчасці народа і шырокага выкарыстання фальклору ва ўласнай. Вобраз Куторгі — адзін з самых яскравых у «Пінскай шляхце». Пры гэтым ён не адназначны. З аднаго боку, Куторга гатовы дзеля ўласнай ка-рысці «крыва» сведчыць на судзе. З другога боку, ён — свое-асаблівы філосаф («Быць філосафам — то значыць: // Не бач, што не трэба бачыць»), выяўляе здольнасці спевака, спявае рамансы, прыпеўкі. Менавіта яму аўтар даручае закончыць свой фарс-вадэвіль традыцыйным зваротам да публікі
Ощущения Сани:,,от восторга и непереносимо-сладкой боли гулко и отрывисто застучало у Сани сердце.
Восторг:радость,восхищение,экстаз,ликование,упоение,,фурор,веселье.
Непереносимо:тяжело,невозможно ,невыносимо,нестерпимо,несносно,невмоготу.
Сладко:приятно,нежно,райский,сахарный ,блаженно.
Боль:страдание,горе,грусть, ,сожаление горесть,печаль,пытка,страдание.
2)Но верь весне. Ее промчится гений,
<span>Опять теплом и жизнию дыша. </span>
<span>Для ясных дней, для новых откровений </span>
<span>Переболит скорбящая душа.
Если это имеешь в виду то отвечу: </span><span>имеется ввиду периодичность ясных дней в жизни человека или народа. То приходит весна, то наступает мрак. Надо ждать весну, верить в неё. А когда она пройдет, опять ждать. </span>