Тема: "Грустная история о судьба солдата." Отставной солдат не зря прозван «Кукушкой» - у него нет ни дома, ни какой-либо родни. Он много лет жил на улице с протянутой рукой. И наконец, улыбнулась судьба.Барин назначил его лесным сторожем, обеспечил его едой, и жильем. Но служба его не слажилась. Барин его обвинил в вырубки трех деревьев. И через некоторое время выгнал его снова на улицу, подарив ему аж три рубашки. Кукушка был очень доволен, что будет ему белая рубашка погребальным саваном.
Exorcizamus te, omnis immundus spiritus, omnis satanica potestas, omnis incursio infernalis adversarii, omnis legio, omnis congregatio et secta diabolica, in nomine et virtute Domini Nostri Jesu + Christi, eradicare et effugare a Dei Ecclesia, ab animabus ad imaginem Dei conditis ac pretioso divini Agni sanguine redemptis + .Non ultra audeas, serpens callidissime, decipere humanum genus, Dei Ecclesiam persequi, ac Dei electos excutere et cribrare sicut triticum + .Imperat tibi Deus altissimus + ,cui in magna tua superbia te similem haberi adhuc praesumis; qui omnes homines vult salvos fieri et ad agnitionem veritaris venire. Imperat tibi Deus Pater + ; imperat tibi Deus Filius + ; imperat tibi Deus Spiritus Sanctus + .Imperat tibi majestas Christi, aeternum Dei Verbum, caro factum + ,qui pro salute generis nostri tua invidia perditi, humiliavit semetipsum facfus hobediens usque ad mortem; qui Ecclesiam suam aedificavit supra firmam petram, et portas inferi adversus eam nunquam esse praevalituras edixit, cum ea ipse permansurus omnibus diebus usque ad consummationem saeculi. Imperat tibi sacramentum Crucis + ,omniumque christianae fidei Mysteriorum virtus +. Imperat tibi excelsa Dei Genitrix Virgo Maria + ,quae superbissimum caput tuum a primo instanti immaculatae suae conceptionis in sua humilitate contrivit. Imperat tibi fides sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et ceterorum Apostolorum + .Imperat tibi Martyrum sanguis, ac pia Sanctorum et Sanctarum omnium intercessio +.
Ergo, draco maledicte et omnis legio diabolica, adjuramus te per Deum + vivum, per Deum + verum, per Deum + sanctum, per Deum qui sic dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret, ut omnes qui credit in eum non pereat, sed habeat vitam aeternam: cessa decipere humanas creaturas, eisque aeternae perditionis venenum propinare: desine Ecclesiae nocere, et ejus libertati laqueos injicere. Vade, satana, inventor et magister omnis fallaciae, hostis humanae salutis. Da locum Christo, in quo nihil invenisti de operibus tuis; da locum Ecclesiae uni, sanctae, catholicae, et apostolicae, quam Christus ipse acquisivit sanguine suo. Humiliare sub potenti manu Dei; contremisce et effuge, invocato a nobis sancto et terribili nomine Jesu, quem inferi tremunt, cui Virtutes caelorum et Potestates et Dominationes subjectae sunt; quem Cherubim et Seraphim indefessis vocibus laudant, dicentes: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
[si fuerit saltem diaconus subjungat V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.]
Oremus. Deus coeli, Deus terrae, Deus Angelorum, Deus Archangelorum, Deus Patriarcharum, Deus Prophetarum, Deus Apostolorum, Deus Martyrum, Deus Confessorum, Deus Virginum, Deus qui potestatem habes donare vitam post mortem, requiem post laborem; quia non est Deus praeter te, nec esse potest nisi tu creator omnium visibilium et invisibilium, cujus regni non erit finis: humiIiter majestati gloriae tuae supplicamus, ut ab omni infernalium spirituum potestate, laqueo, deceptione et nequitia nos potenter liberare, et incolumes custodire digneris. Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Ab insidiis diaboli, libera nos, Domine.
Ut Ecclesiam tuam secura tibi facias libertate servire, te rogamus, audi nos.
Ut inimicos sanctae Ecclesiae humiliare digneris, te rogamus audi nos.
<span>Et aspergatur locus aqua benedicta</span>
Родина – одна из главных тем в творчестве Михаила Юрьевича Лермонтова. Одно из самых ярких стихотворений, принадлежащих этой теме – «Родина».
<span>Стихотворение впервые было опубликовано в «Отечественных записках» за 1841 год. Прежнее название «Отчизна» здесь заменено заголовком «Родина». </span>
<span>Лермонтов в стихотворении говорит о своей «странной любви» к Родине, противопоставляя эту любовь официальному патриотизму, который был распространен в тот период времени. </span>
<span>Композиционно стихотворение делится на три части. В первой части поэт говорит о том, что его не привлекают в России те черты, которые привлекают большинство. Первая часть пафосна, в ней показана Россия официальная, парадная, воспетая одами; и эта парадная Россия отвергается автором. </span>
<span>Но что противопоставляет автор парадной России? Страну мирного труда и проселочных путей, крестьянских забот и незатейливых праздников, молчаливых степей и топанья со свистом мужиков. Во второй и третьей частях стихотворения автор от безмерности величественного пространства («разливов рек, подобных морям» ) Лермонтов постепенно переходит к точечным образам «дрожащих огней печальных деревень» , а от них – к интимно-нежным запечатлением «дымка спаленной жнивы» и «четы белеющих берез». Даже ритм в третьей части стихотворения меняется: становится более легким и менее пафосным. Поэт описывает другое лицо России, то лицо, которое он любит. Признание Родине а любви в стихотворении звучит неоднократно: со слова «люблю» начинается стихотворение, это же слово предшествует каждой строфе. </span>
<span>В своем подлинно патриотическом чувстве поэт опирается на народные представления об истинном, добром и прекрасном. Красоту Лермонтов видит в простом, обыденном, национальном, народном. Степь покоряет своим молчанием, напротив, леса полны голосов. Так все в стихотворении приходит к согласованию, гармонии. Обнаруживается, что в среднерусской природе живет величественное и возвышенное, так же как в народной жизни – истинно прекрасное. Ощущение красоты усиливается грустно-мелодическим стихом («дрожащие огни печальных деревень») и уменьшительно-ласкательными словами («дымок», «мужичков»), придающими и всему остальному какую-то трепетность и уютность. </span>
<span>Чувства Лермонтова по отношению к парадной и обыденной России можно разделять или нет, однако неоспоримо, что стихотворение «Родина» западает в душу при первом же прочтении.</span>
Рассказ Драгунского Друг детства - трогательная история о настоящем друге детства - плюшевом мишке. Дениска вспоминает свою любимую игрушку, как он любил её всей душой и готов был жизнь отдать за своего лучшего друга.