Я помню мы писали на эьу тему соч. и поэтому вот:сабака это лудшый друг человека я слышал много историй в которых собака спасала человека от смерти и от горя. дальше сам придумай
Анатоль Курагин
Он сын князя Василия, брат Элен и Ипполита. Сам князь Василий смотрит на своего сына как на "беспокойного дурака", которого постоянно нужно выручать из различных неприятностей. А. очень красив, щеголь, наглец. Он откровенно глуп, не находчив, но популярен в обществе, потому что "у него была и драгоценная для света способность спокойствия и ничем не изменяемая уверенность". А. друг Долохова, постоянно участвует в его кутежах, смотрит на жизнь как на постоянный поток удовольствий и наслаждений. Его не волнуют другие люди, он эгоистичен. К женщинам А. относится с презрением, чувствуя свое превосходство. Он привык всем нравиться, не испытывая ничего серьезного в ответ. А. увлекся Наташей Ростовой и попытался увезти ее. После этого происшествия, герой был вынужден бежать из Москвы и скрываться от князя Андрея, который желал вызвать на дуэль соблазнителя своей невесты. Последний раз они видятся в лазарете, после Бородинского сражения. А. был ранен, ему ампутировали ногу.
<span><span>Большасць
герояў камедыі можна падзяліць на станоўчых і адмоўных. Але ёсць і такія
персанажы, якіх нельга аднесці ні да першых, ні да другіх. </span>
<span>Адмоўнымі
ў п'есе з'яўляюцца вобразы Аляксандра Пятровіча Гарлахвацкага, Зёлкіна і яго
жонкі. </span>
Гарлахвацкі
— дырэктар інстытута геалогіі. Пасаду дырэктара інстытута ён займае не за свае
навуковыя дасягненні, а па пратэкцыі таварышаў. На самай справе ў сваёй
прафесіі ён нічога не разумеў. Гарлахвацкі — вельмі небяспечны чалавек, бо выдае
сябе не за таго, кім з'яўляецца на самай справе. Ён вельмі хітры і вынаходлівы.
З рознымі людзьмі паводзіць сябе па-рознаму. Палахлівага — прыпужае, а з
даверлівымі — прыкідваецца шчырым сябрам. Але ў <span>рэшце рэшт усе ўбачылі, што
за чалавек Гарлахвацкі, які ён невук. </span>
Зёлкін
— малодшы навуковы супрацоўнік. Гэта сапраўдны падхалім. <span>Наколькі
ён тупы ў навуцы, настолькі багатая яго фантазія ў выдумванні плётак. Такія
разуменні, як дружба, давер між людзьмі, Зёлкіну не даступны. Ён умее бачыць у
людзях толькі адмоўнае. </span>
<span>Станоўчымі
вобразамі ў камедыі з'яўляюцца Чарнавус, Вера і Левановіч. </span>
<span>Чарнавус
— прафесар інстытута геалогіі. Аўтар з сімпатыяй малюе гэтага вучонага. Шчыра
спачувае яму, даведаўшыся пра непрыемнасці, якія наваліліся на беднага
прафесара. Вось гэта справядлівасць і сумленнасць часам перашкаджаюць вучонаму
бачыць з'явы ў сапраўдным святле. Яго вельмі любяць калегі. Ён увесь час
адчувае іх маральную падтрымку. Калі што-небудзь не ладзіцца, ён непакоіцца,
каб з-за яго не было непрыемнасцяў у калег. Інтарэсы навукі для Аляксандра
Пятровіча даражэй за ўсё. Без навукі ён не ўяўляе свайго жыцця. </span>
Вера —
правая рука Чарнавуса, малодшы навуковы супрацоўнік. Яна чалавек прынцыповы,
мяркуе аб людзях не па чутках, а па іх учынках. У цяжкія хвіліны яна стараецца
падтрымаць Чарнавуса і дапамагчы яму. Сваей энергічнасцю, адкрытасцю натуры
Вера выклікае сімпатыі чытачоў<span>. </span>
Левановіч
— сакратар парткома. Ён — сумленны і прынцыповы камуніст. Левановіч умее
выслухаць чалавека, паверыць яму і дапамагчы калі трэба. </span>
Туляга — навуковы супрацоўнік. Страх з'яўляецца галоўнай перашкодай да мэты на працягу ўсяго жыцця. Але ён змог пераадолець самога сябе і
расказачь аб усім Левановічу. Такія людзі, як Туляга, вельмі небяспечныя, бо
яны жывуць пад уплывам каго-небудзь. Калі такі чалавек будзе браць прыклад з
дрэннага чалавека, то і сам стане дрэнным. Туляга пакутуе ад сваей палахлівасці, прызнаецца, што праз г<span>эту рысу характару не паважае самога сябе. </span><span>
</span>
Возраст васютки 13 лет внешность жизнерадостный любищий учёбу маьчик