Город богини Афины называется Афины это чудесный город. По легенде Афина палада доя Зевса которую он родил сам. Потому что он сел её мать для того чтоб её дети его не свергли с трона. Так ему предсказали богини бушующего. Он попросил Гермеса разрубить ему голову и от туда вышла Афина Палада прекрасная богиня войны и мудрости. Что косается портов то туда по легенде каждые 4 года приезжали Микены и забирали 9 мужчин и 9 женщин но однажды Тесей сын Посейдона отправился туда чтоб убить минотавра. Но в Афинских пристанях отсеет много купцов и караблей
Налоговая политика – пытался восстановить экономику, бороться с коррупцией жесткими методами. Низкий налог, но высокие темпы производства.
Оливер Кромвель-Д
Дж.Лильберн.-С
Прайд-А
Джерард Уиенстли-В
2.Абсолютизм-форма правления,при которой верховная власть неограниченно принадлежит монарху
Пуританство, пуританизм — образ жизни, для которого характерны крайняя строгость нравов и аскетическое ограничение потребностей, расчетливость и бережливость, трудолюбие и целеустремленность
Железнобокие=сторонники Оливера Кромвеля и противники
монархии
Петиция права-акт, представленный королю Карлу I от имени обеих палат английского парламента 28 мая 1628 года и называемый «второй великой хартией»
Пры вялікім князі Вітаўце Беларускае гаспадарства стала найбуйнейшай
еўрапейскай дзяржавай. Але цяжкі і напружаны быў шлях гарадзенскага
князя да вялікага пасаду, славы і велічы. Доўгі час змагаўся ён са сваім
стрыечным братам Ягайлам, Альгердавым сынам, які ў 1382 годзе забіў
ягонага бацьку Кейстута. Трапіўшы да Ягайлы ў палон, Вітаўт здолеў уцячы
з Крэўскага замка.
Урэшце пасля шэрагу палітычных манеўраў ён дамогся свайго і Ягайла мусіў саступіць Вітаўту вялікі пасад з умовай васалітэту.
Пра веліч асобы Вітаўта асабліва сведчаць ягоныя геапалітычныя
інтарэсы. У часе яго княжання Беларускае гаспадарства мела трывалыя
дыпламатычныя дачыненні літаральна з усімі заходнеэўрапейскімі краінамі,
а гэтаксама Асманскай Турцыяй, Крымскім ханствам і Маскоўшчынай. Пра
многае гаворыць і той факт, што імператар Святой Рымскай імперыі
германскай нацыі Сігізмунд І і сам папа рымскі Марцін V, шукаючы
Вітаўтавай падтрымкі ў змаганні з гусіцкай Чэхіяй, прапанавалі яму
каралеўскую карону.
<span>
Згода Вітаўта прыняць карону з рук імператара сведчыла не толькі пра
аўтарытэт нашае дзяржавы і вялікага князя ў Эўропе, але й пра завязванне
новага вайскова-палітычнага хаўрусу Вялікага Княства Літоўскага са
Святой Рымскай імперыяй. Гэта, натуральна, вельмі напалохала ворагаў
Беларусі, найперш польскіх магнатаў, якія як агню баяліся далейшага
ўмацавання нашае дзяржавы. У канцы верасня 1430 года на каранацыю нашага
гаспадара ў сталіцу Вялікага Княства з’ехаліся шматлікія госці: вялікі
князь маскоўскі, князь мазавецкі, перакопскі хан, валахскі гаспадар,
паслы візантыйскага імператара, мітрапаліт Фоцій, магістры прускі і
лівонскі ды многія іншыя. Усе цярпліва чакалі, пакуль састарэлы Вітаўт
паправіцца ад хваробы і ўстане з ложка. Але лёс распарадзіўся інакш: 27
кастрычніка ён памёр у Троках. Што ж да кароны, якую везлі з Нямеччыны ў
Вільню, то ёсць версія, нібыта палякі, дачуўшыся пра цяжкую хваробу
Вітаўта, асмялелі і перахапілі яе па дарозе, абабраўшы пры гэтым да
ніткі і імператарскіх паслоў.</span>